Το τέλος του εµφυλίου πολέµου βρήκε την οργανωµένη εγχώρια Αριστερά απολύτως εξουθενωµένη και τον λαό της αποκλεισµένο, επιτηρούµενο και διωκόµενο. Στις σκέψεις και τις συµπεριφορές των νικητών κυριαρχούσε η επιθυµία του κοινωνικού και πολιτικού εξοβελισµού µιας ενοχλητικής Αριστεράς, η οποία ανδρώθηκε τη δεκαετία του '40 και µε το χειραφετητικό της πρόταγµα διατάραξε τις ισορροπίες του παρελθόντος.
Η γρήγορη ανασύνταξη της Αριστεράς, κάτω από αυτές τις άκρως αντίξοες συνθήκες, αποτέλεσε ένα µοναδικό, σε διεθνές επίπεδο, επίτευγµα, συλλογικό έργο χιλιάδων αγωνιστών, λιγότερο ή περισσότερο γνωστών. Ιδιαίτερη πρωταγωνιστική θέση µεταξύ αυτών κατέχει ο Αντώνης Μπριλλάκης, ο οποίος συνέδεσε τη ζωή του µε την ταραγµένη ιστορία της Αριστεράς, τις καλές και µελανές της στιγµές, τις αντιφάσεις, τις συγκρούσεις, τις νίκες και τις ήττες της.
Η παρούσα έκδοση βασίζεται στο αρχείο του Αντώνη Μπριλλάκη που απόκειται ταξινομημένο στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής ιστορίας (ΑΣΚΙ). Αποτελείται από δύο διακριτές ενότητες. Η πρώτη περιέχει ένα σχεδίασµα βιογραφίας και σηµειώµατα που γράφτηκαν για τον πολιτικό βίο του Αντώνη Μπριλλάκη, ενώ η δεύτερη περιλαµβάνει κείµενα που συνέταξε ο ίδιος. Πρόκειται για αδηµοσίευτα και δηµοσιευµένα άρθρα, κείµενα οµιλιών, πολιτικών αναλύσεων και παρεµβάσεων σε θέµατα επικαιρότητας από τη νεανική αντιστασιακή του δράση και την ΕΠΟΝ, από την εποχή της ΕΔΑ, από τη δράση του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ) κατά τα χρόνια της δικτατορίας, καθώς και αποτυπώσεις της πολιτικής του δράσης από τη Μεταπολίτευση µέχρι τον θάνατό του το 1994. Η κατάταξή τους είναι χρονολογική και θεµατική, ενώ η επιλογή τους υπακούει σε δύο βασικά κριτήρια: στην παρουσίαση της πολιτικής σκέψης του προσώπου αλλά και στην ανάδειξη ενός αριστερού προβληµατισµού σε σηµαντικές στιγµές της µακράς αυτής ιστορικής περιόδου.
Ο Αντώνης Μπριλλάκης (Χανιά, 1924 - Αθήνα, 1994) ήταν πολιτικός της αριστεράς. Εξελέγη οκτώ φορές βουλευτής. Πριν από τη δικτατορία, εξελέγη έξι φορές βουλευτής της ΕΔΑ (1951, 1956, 1958, 1961, 1963, 1964). Μετά τη δικτατορία, εξελέγη βουλευτής με το ΚΚΕ Εσωτερικού και την Ενωμένη Αριστερά (1987-1989) και με το ΠΑΣΟΚ (Νοέμβριος 1989-1990). Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, το Φεβρουάριο του 1968, πήρε το μέρος των λεγόμενων ανανεωτικών δυνάμεων και υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της συγκρότησης του ΚΚΕ εσωτερικού. Διετέλεσε διευθυντής της εφημερίδας "Η Αυγή" (1977-1978). Έγραψε το βιβλίο "Το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα: ιστορική διαδρομή, κρίση, προοπτικές", που εκδόθηκε το 1980 από τις εκδόσεις Εξάντας. Μετά το θανατό του, το αρχείο του παραχωρήθηκε απο την οικογένειά του στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Από την επιμέλειά του προέκυψε η έκδοση ενός τόμου με απάνθισμα κειμένων του (Λιβάνης, 2010, σε επιμ. Εύης Ολυμπίτου και Ηλία Νικολακόπουλου)
