Ύμνοι: Συλλογή 6 λογοτεχνικών ύμνων προς τιμή του Δία, του Απόλλωνα, της Άρτεμης, της Δήλου, της Αθηνάς και της Δήμητρας. Αν και η σύνδεση με τη λατρευτική πράξη είναι κυρίαρχη σε αρκετούς από αυτούς, δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν όντως απαγγέλθηκαν κατά τη διάρκεια κάποιων εορτών. Οι ύμνοι χαρακτηρίζονται από βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα και βρίθουν από σπάνιες παραδόσεις του απώτατου παρελθόντος σχετικά με τους θεούς.
Αβέβαια αποσπάσματα: Όλα τα αποσπάσματα από χαμένα ποιήματα του Καλλίμαχου, όπως αυτά σώζονται μέσα σε έργα νεότερων συγγραφέων και δεν μπορούν να ενταχθούν με βεβαιότητα σε κάποιο από τα γνωστά ποιήματά του. Επίσης, συμπεριλαμβάνονται αποσπάσματα των οποίων η γνησιότητα αμφισβητείται.
Ο Καλλίμαχος ήταν αρχαίος ποιητής και επιγραμματοποιός (310-240 π.Χ.). Καταγόταν από μεγάλη οικογένεια της Κυρήνης που ανήγε την καταγωγή της στον μυθικό οικιστή της πόλης Βάττο. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα, αλλά πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια εργαζόμενος στην αλεξανδρινή βιβλιοθήκη. Άκμασε την εποχή των Πτολεμαίων Φιλάδελφου και Ευεργέτη. Το σπουδαιότερο πεζό του έργο ήταν οι "Πίνακες των εν πάση παιδεία διαλαμψάντων και ών συνέγραψαν", ένας κατάλογος σε 120 βιβλία που περιλάμβανε όλα τα έργα όλων των συγγραφέων, ακόμα κι αυτά που δεν σώζονταν. Από το ποιητικό του έργο σώθηκαν έξι Ύμνοι, 64 επιγράμματα στην "Παλατινή Ανθολογία" από τον "Στέφανο" του Μελεάγρου και μερικά αποσπάσματα από άλλα έργα του. Τα σπουδαιότερα από αυτά ήταν ένα επύλλιο, η "Εκάλη", τα "Αίτια", που ήταν ποιήματα πάνω σε διάφορα θέματα και κατέληγαν στον περίφημο "Βόστρυχο της Βερενίκης", γνωστό κυρίως από την μετάφραση του Λατίνου ποιητή Κάτουλλου. Ένας από τους μαθητές του, και ισχυρός αντίζηλος και εχθρός του ήταν ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, με τον οποίο φαίνεται ότι διαλλάχτηκε αργότερα, αφού μετά θάνατον οι τάφοι τους ήταν ο ένας δίπλα στον άλλο.
