Η καρδιά του "Ακαμάτη" λαχταρά να πάρει τους δρόμους, να περιπλανηθεί, να χαρεί άλλα τοπία, να αφουγκρασθεί όλους τους ήχους της εξοχής, να παίξει τις μελωδίες του σ' άλλα μέρη. Ο ονειροπαρμένος γιος του μυλωνά θα ξεκινήσει λοιπόν για ένα ταξίδι του οποίου τα απρόοπτα -που θα είναι πάντα έτοιμος να υποδεχθεί με ενθουσιασμό- τον οδηγούν ως τη λυρική Ιταλία. Η πεζοπορία του θα τον μυήσει στη διαρκή χαρά της φύσης, στην αγαλλίαση με την οποία τα πουλιά κελαηδούν κι οι αλήτες περιδιαβάζουν πρόσχαρα κάτω από τον ήλιο. Χίλιες φορές στην περιπλάνησή του θα διαβεί τα σύνορα ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο που απολαμβάνουν οι αισθήσεις του και το μαγικό κόσμο των ονείρων του που ξεχειλίζει όμως κι αυτός από μουσικές, από έρωτα και άνθη.
Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της γερμανικής λογοτεχνίας, "πεμπτουσία του γερμανικού ρομαντισμού", όπως χαρακτηρίσθηκε, ο "Ακαμάτης" είναι μια απολογία της χαράς της ζωής, όπου η έκταση μπρος στη φύση μετριάζεται από το χιούμορ και από τη νοσταλγία ενός χαμένου παραδείσου.
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας που έπεσε σε οικονομική δυσπραγία, ο βαρόνος Joseph von Eichendorff γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα σ' έναν πύργο της Σιλεσίας και πέθανε το 1857 στο Νάισσε. Στα νεανικά του χρόνια γνώρισε τους σύγχρονους του ρομαντικούς ποιητές και πεζογράφους Μύλλερ, Μπρεντάνο, Άρνιμ και Κλάιστ. Παρ' όλο που βρέθηκε αναγκασμένος να εργασθεί σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του ως υπάλληλος των αυστριακών κρατικών υπηρεσιών, το λογοτεχνικό του έργο είναι πλούσιο και περιλαμβάνει μυθιστορήματα ("Προμήνυμα και παρόν", "Οι ποιητές και οι σύντροφοί τους"), διηγήματα ("Ο πύργος Ντυράντ"), νουβέλες ("Μαρμάρινη εικόνα"), δοκίμια πάνω στην ιστορία της λογοτεχνίας, αυτοβιογραφικά κείμενα, και κυρίως ποιήματα και συλλογές από ρομάντζα και lieder, είδος στο οποίο κατ' εξοχήν διακρίθηκε εμπνέοντας τον Μέντελσον, τον Σούμαν, τον Μπραμς, κ.ά. Στην ιστορία της γερμανικής λογοτεχνίας όμως έμεινε ως ο συγγραφέας της νουβέλας "Από τη ζωή ενός ακαμάτη", ενός έργου που χαρακτηρίστηκε ως η πεμπτουσία του γερμανικού ρομαντισμού.
