Στο βιβλίο του Claudio Magris «Δούναβης», ο άξονας είναι το ομώνυμο ποτάμι. Στο βιβλίο του Κοτταρίδη ο άξονας είναι η σιδηροδρομική γραμμή. Αυτή που ξεκινά από τη Βενετία για να φτάσει ως τη Βαλτική. Κι ενώ το ποτάμι διαθέτει μία και μόνη κοίτη -ίσως με ασήμαντους παραπόταμους-, η σιδηροδρομική γραμμή διακλαδίζεται σε κάθε κατεύθυνση που θέλει ο ταξιδιώτης.
Φέτος που συμπληρώνονται τα εκατοντάχρονα της κήρυξης του Παγκοσμίου Πολέμου (1914) που ονομάστηκε Πρώτος όταν 25 χρόνια μετά ακολούθησε κι ένας άλλος, το βιβλίο «Από τη Μεσόγειο στη Βαλτική» αποκτά ένα επίκαιρο ενδιαφέρον γιατί, μεταξύ Σεράγεβου (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) και Γκντάνσκ (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), η Ευρώπη αποφάσισε να δολοφονήσει τον πολιτισμό της. Κι ο πολιτισμός αυτός της Mittel Europa πρωταγωνιστεί στις σελίδες του Κοτταρίδη.
Βιβλίο ζωντανό, έξυπνα γραμμένο, δίνει όλο το ιστορικό φόντο του αιώνα που πέρασε, σαν ένα καλοραμμένο κουστούμι με την φόδρα του. Η "φόδρα" είναι το νεανικό ταξίδι του συγγραφέα στις ίδιες γειτονιές του φεγγαριού. Το "ύφασμα" είναι το ίδιο ταξίδι όταν ο συγγραφέας ολοκληρώθηκε σε πανσέληνο.
