Οι "Πράξεις Παύλου και Θέκλης" είναι ένα απόκρυφο κείμενο, μέρος μιας σειράς έργων που αφορούν τη δραστηριότητα και τις περιπέτειες του Αποστόλου Παύλου. Κεντρικό πρόσωπο είναι η νεαρή Θέκλα, που θεωρείται η γυναίκα πρωτομάρτυς. Νεαρό κορίτσι προσηλυτίζεται στον χριστιανισμό από τον Παύλο, ορκίζεται αιώνια παρθενία και γίνεται μια γυναίκα απόστολος.
Κεντρικό ζήτημα του απόκρυφου είναι το ζήτημα της αγνείας, της δια βίου ερωτικής αποχής, ως μέγιστης απόδειξης της πίστης και της αφοσίωσης στον Θεό. Έργο της πρώιμης χριστιανικής γραμματείας, είναι γραμμένο απλά και γλαφυρά, σαν τα αρχαία μυθιστορήματα, γεμάτο περιπέτειες, θαύματα, συναντήσεις, αναγνωρίσεις, με διάθεση διδακτισμού και με σαφή πρόθεση να δείξει στο κοινό της εποχής του ένα γυναικείο πρότυπο άξιο θαυμασμού και μίμησης.
Το κείμενο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά μεταφρασμένο και υπομνηματισμένο διεξοδικά.
