Στις μέρες μας, η δημόσια εκπαίδευση μοιάζει χαμένη και ασθμαίνουσα. Ενσωματώνει αδιαμαρτύρητα όλες τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται από τους διαδοχικούς υπουργούς Παιδείας, στην πραγματικότητα όμως δε δίνεται λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά εκπαιδευτικοί και μαθητές, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τις μεταξύ τους σχέσεις και καθιστά το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ολοένα και δυσκολότερο.
Οι μαθητές στην πλειονότητά τους είναι ασταθείς, αποθαρρυμένοι και ατενίζουν το μέλλον με απαισιοδοξία, οι γονείς αγχώνονται υπερβολικά για την εξέλιξη των παιδιών τους και παρεμβαίνουν, πολλές φορές με άσχημο τρόπο, στο έργο των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δε βλέπουν με ποιον τρόπο μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Ποια στάση πρέπει να υιοθετήσουν, την παθητική, την επιθετική ή τη χειριστική;
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των παραπάνω στάσεων και προτείνεται μια άλλη επιλογή, η διεκδικητικότητα, που πραγματικά μπορεί να δώσει λύση σε διάφορα προβλήματα.
Η Marie Joseph Chalvin διδάσκει ιστορία. Αφού εργάστηκε σε τεχνικό λύκειο, προτίμησε να εξασκήσει το επάγγελμα σε σχολεία που βρίσκονται σε Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΡ) και σε σχολεία στα προάστια του Παρισιού, για να δει από κοντά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι διδάσκουν σ' αυτά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ώστε να μπορέσει να εφαρμόσει παιδαγωγικές μεθόδους προσαρμοσμένες σ' αυτές τις συνθήκες.
Από το 1983 διδάσκει στο MAFREN (Διεύθυνση Συνεχούς Κατάρτισης για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση). Στα σεμινάρια αυτά παρουσιάζει τρεις τεχνικές για την κατανόηση και τη βελτίωση των σχέσεων, τη διαντιδραστική ανάλυση, το νοητικό χειρισμό και τη διεκδικητικότητα. Τα σεμινάρια στα οποία διδάσκει απευθύνονται τόσο σε διευθυντές σχολείων όσο και σε διδάσκοντες.
