Η απορία αν η φωτογραφία είναι τέχνη έδωσε τη θέση της στο ερώτημα πώς η φωτογραφία συμβάλλει στη σύγχρονη περιπέτεια της αναπαράστασης και στη συνεχή μεταβολή των ορίων των διαφόρων εκφραστικών δυνατοτήτων. Η μετατόπιση του κέντρου βάρους του προβληματισμού αποτελεί και την απαρχή νέων ζητημάτων για τη θεωρία και την πρακτική της φωτογραφίας. Η αναλυτική προσέγγιση της φωτογραφίας απαιτεί τη συνάρθρωση του λόγου και της φωτογραφίας και έχει ως θεμελιακή αναφορά το γεγονός ότι η φωτογραφία δεν είναι παρά ένα αποτύπωμα που επιτυγχάνεται σε στιγμιαίο πάγωμα του γραμμικού χρόνου.
Μη Διαθέσιμο
