Ο διαταραγμένος Παναγιώτης, ο υπέρμαχος των ασφαλειών ζωής Χάρης Σαράντης, η αδίστακτη ρεπόρτερ Τζέλλα Κας και η φανατική των επιτευγμάτων της νέας τεχνολογίας Σύνθια, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Οι ζωές τους και τα... έργα τους κινούνται σε διαφορετικά μήκη κύματος. Όπως καμιά σχέση μ' αυτούς αλλά και μεταξύ τους δεν έχουν, ο Χρήστος ο συγγραφέας, η πάσχουσα, τελευταίως, από οργασμική ανεπάρκεια Ανδρονίκη, ο νταλαβεριτζής Κυριάκος και ο παθιασμένος γυναικάς Άκης με τον φίλο του. Όλοι τους, μαζί με τον Γιάννη από το κάμπινγκ, τον... «Άρειο» Αριστοτέλη, τον ελληνοαμερικάνο "ντήλερ" Μάικ και τον Κώστα, τον ταλαίπωρο τραπεζοϋπάλληλο, αποτελούν ξεχωριστές αλλά και όχι μοναδικές περιπτώσεις ανθρώπων. Το μόνο κοινό στοιχείο στις, κατά τα άλλα, ανθρώπινες ιστορίες τους είναι το απρόοπτο που, κάποια στιγμή, επεφύλαξε η μοίρα στη ζωή τους. Τι απρόοπτο θα ήταν άλλωστε.
Ο Νίκος Ρούσσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό. Σπούδασε Δημοσιογραφία και... Στατιστική στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή του Πειραιά και μετά βίας απέκτησε, τότε ένα δίπλωμα αγγλικής γλώσσας. Από το 1976 ασχολήθηκε επαγγελματικά με το ρεπορτάζ και τη δημοσιογραφική έρευνα στα περιοδικά "Οικονομικός Ταχυδρόμος" και "Ταχυδρόμος" και στις εφημερίδες "Το Βήμα" και "Τα Νέα" του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.
Συνεργάσθηκε, για δύο χρόνια, με την... αδικοχαμένη εφημερίδα "Η Πρώτη" και στη συνέχεια με την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", τα περιοδικά "Επτάμισυ" και "Σχολιστής", το "Έθνος" το ραριόφωνο και την τηλεόραση του "Σκάι" και για ένα φεγγάρι με το "Star Channel".
Έχοντας στο μεταξύ, βελτιώσει, την ξενόγλωσση του επάρκεια ανέλαβε, προ επταετίας, το Γραφείο Τύπου του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα και Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαίων δημοσιογράφων.
Τα "Απρόοπτα" αποτελούν την πρώτη συγγραφική του απόπειρα, την οποία αποτόλμησε να ξεκινήσει, το καλοκαίρι του 1996, σ' ένα "Κάμπινγκ" στη Σέριφο.
