Περασμένες μνήμες, εγκαυστικά γραμμένες, άσβεστες νοσταλγικές εικόνες από την παιδική ηλικία, τραύματα χαλεπών καιρών από τη διαχρονική διαδρομή του τόπου του και έντονα προσωπικά βιώματα συναποτελούν το θεματικό υλικό της συλλογής με τα πέντε διηγήματα του Γιώργου Πετούση, ο οποίος δοκίμασε την πένα του με επιτυχία και στο πεζογραφικό αυτό είδος, ακολουθώντας την ασφαλή γραμμή της ρεαλιστικής γραφής και της απλής αφήγησης. Στο πρώτο από αυτά, η μνήμη επαναστατεί ερωτικά∙ το παιδικό μάτι «αμαρτάνει», γνωρίζοντας τον παράδεισο του γυμνού γυναικείου κορμιού. Στο δεύτερο, η μνήμη πηγαίνει πίσω βασανιστικά, στη Μικρασιατική καταστροφή, και πυροδοτεί τον πόθο ενός ταξιδιού με απρόσμενες εκπλήξεις στην τουρκεμένη πατρογονική εστία. Το τρίτο είναι η ιστορία της πρωτόγνωρης αναγνώρισης ενός αγνοούμενου, το κακοφόρμισμα μιας ακόμα πληγής στο σώμα της Κύπρου. Το επόμενο μας πηγαίνει στο ιστορικό παρελθόν, στα τέλη της τουρκοκρατίας στο νησί. Είναι η αντίσταση στον κατακτητή, ιδωμένη μέσα από τον εξαγιασμένο φόνο ενός διαφθορέα και δυνάστη αγά, ενώ το τελευταίο, σατιρικό και ολίγον τι αυτοσαρκαστικό, αποτελεί ψυχολογική ανάλυση των επιπτώσεων της φαλάκρας. Έρωτας και θάνατος, υπό διάφορες μορφές, αποτελούν τα κεντρικά σημεία της γραφής του Πετούση, αντλημένα από την παράδοση και την ιστορία της πατρίδας του, ζωντανεμένα όμως εντυπωσιακά, έμμεσα ή άμεσα, από τη δική του συμμετοχή.
Ο Γιώργος Πετούσης γεννήθηκε το 1943 στη Λεμεσό και αποφοίτησε από το Λανίτειο Γυμνάσιο – κλασσικό τμήμα. Τη δεκαετία του 1950 και κατά τη διάρκεια του ένοπλου Απελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου για την Ένωσή της με τη Μητέρα Ελλάδα υπήρξε μέλος της Αλκίμου Νεολαίας της Ε.Ο.Κ.Α και όταν συνελήφθη, από τους Άγγλους, καταδικάστηκε τη μέρα που απελευθέρωναν τον Αρχιεπίσκοπο από τις μακρινές Σεϋχέλλες σε έξι μηνών φυλάκιση με αναστολή. Με την ίδρυση της Εθνικής Φρουράς, στις 15 Ιουνίου 1964, κατατάγηκε (1η ΕΣΣΟ) και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Άρχισε να γράφει ποίηση από πολύ μικρός, από το 1957. Ήταν μέλος του λογοτεχνικού Ομίλου του Λανιτείου Γυμνασίου. Καθοδηγητές του οι καταξιωμένοι λογοτέχνες Γιάννης Κ. Παπαδόπουλος και Ανδρέας Παστελλάς, οι οποίοι είδαν την αγάπη του στα Γράμματα και τον παρότρυναν στο γράψιμο.Ποιήματα και άρθρα του δημοσιεύτηκαν στις Κυπριακές εφημερίδες και σε νεανικά περιοδικά. Το πρώτο του ποίημα, «Γη της Κύπρου», δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Λόγου και Τέχνης». Είναι από τα πρώτα μέλη της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, της οποίας για μια περίοδο διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Υπήρξε παράλληλα μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Ελλάδος και ανήκει στα πρώτα μέλη του ΠΕΝ Κύπρου (Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων). Από το 2003 όμως είναι ιδρυτικό μέλος και υπήρξε, για μία δεκαετία, μέχρι το 2013, πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης».
Αρκετά ποιήματα, διηγήματα και κριτικές του έχουν δημοσιευτεί σε έγκυρα κυπριακά και ελλαδικά λογοτεχνικά περιοδικά. Όπως η «Πνευματική Κύπρος», «Ακτή», «Νέα Εποχή», «Άνευ», «Επίκαιρα», «3η Χιλιετία», «Νέα Ευθύνη», «Η δράση μας», «Πειραϊκά Γράμματα», «Ανεράδα» κ.ά. Ποιήματά του έχουν ανθολογηθεί σε κυπριακές και πανελλαδικές καθώς και σε ξενόγλωσσες Ανθολογίες. Για το ποιητικό του έργο, έχουν κατά καιρούς γραφεί αξιοσημείωτες και αξιόλογες κριτικές. Σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης και διηγήματος, στους οποίους έλαβε μέρος, αρκετές φορές έχει κερδίσει βραβεία και διακρίσεις και ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί και δημοσιευτεί στα Γερμανικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Σέρβικα και Ρουμάνικα. Το 2009, η ποίησή του, έχει συμπεριληφθεί σε δίγλωσσο Ανθολόγιο Ποίησης ( Αγγλικά – Ιταλικά), το οποίο εκδόθηκε στην Πεσκάρα της Ιταλίας με καθηγητές του Πανεπιστημίου της πόλης και με επιλογή ποιημάτων ξένων και ιταλών ποιητών, από την ποιήτρια και καθηγήτρια Στέφκα Σμιστράν, του ίδιου Πανεπιστημίου. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί, το 2013, στο Ανθολόγιο Unafοgliaverteoro, poesiacipriotacontenmporancaμε την επιμέλεια του CrescenzioSangiglio. Το 2013, στο Ποιητικό Φθινόπωρο στο Σμεντέρεβο, στη Σερβία, έχει εκδοθεί δίγλωσσο βιβλίο, σέρβικα – ελληνικά, με επιλογή ποιημάτων του. Με το σύνολο ποιητικό έργο του εμπεριστατωμένα έχει ασχοληθεί και παρουσιάσει ο ομότιμος Καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Θεοδόσης Πυλαρινός, καθώς και οι καθηγητές Ερατωσθένης Καψωμένος και Ανδρέας Βοσκός. Ο Γ.Π. τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την ποίηση, έχει εντατικά ασχοληθεί και με την πεζογραφία. Τέλος, το 2011, στη Σαλαμίνα έχει τιμηθεί, από το Καφενείο των Ιδεών, με Δίπλωμα Τιμής και μαζί με άλλες προσωπικότητες, του απενεμήθη, για την προσφορά του στη Λογοτεχνία, το χρυσό μετάλλιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
