Τις φεγγαρολουσμένες νύχτες του Απρίλη ο Ερωτόκριτος έστεκε καρτερικά κάτω από την παρθενική κλίνη της Αρετούσας. Στήριζε το λαγούτο του στο στήθος και με φωνή που σπαρταρούσε από λαχτάρα έκανε τον άνομο πόθο του τραγούδι. Η Αρετούσα, η γλυκιά κόρη του Ηρακλή, του άρχοντα της Αθήνας, ξεπρόβαλλε στο παράθυρο του παλατιού και άκουγε τα λόγια του συγκινημένη. Η φλόγα που σιγόκαιγε την ψυχή του όμορφου νέου απλωνόταν στον αστροφώτιστο ουρανό και πυρπολούσε το ένα μετά το άλλο τα φύλλα της καρδιάς της. Κάπως έτσι άρχισε ο έρωτας της ρηγοπούλας με το γιο του Πεζόστρατου, πρωτοσυμβουλάτορα του βασιλιά. Κάπως έτσι αρχίζει πάντα η αγάπη. Μα δεν περνάει πολύς καιρός και εμφανίζονται τα πρώτα δάκρυα. Για την Αρετούσα, ωστόσο, ο πόνος ήρθε γρηγορότερα απ' ό,τι θα περίμενε κάποιος...
Ο Ακύλλας, ο πρώην σύμβουλος του βασιλιά, και η Χρυσάντζα, πικραμένη από την προτίμηση που έδειξε ο Ερωτόκριτος στην ξαδέλφη της, ένωσαν το μίσος τους και έστησαν παγίδα στους δύο ερωτευμένους. Πότισαν την ψυχή του βασιλιά με τα μοχθηρά τους λόγια, με αποτέλεσμα η ασυγκράτητη οργή του Ηρακλή να απειλεί την αγάπη τους για πάντα...
Ο Γεώργιος Ρούσσος (1910-1984) σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αλλά από νεαρή ηλικία των κέρδισε η δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με μεγάλες εφημερίδες των Αθηνών. Εξέδωσε την επτάτομη "Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας". Παράλληλα ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων, "Ο Πρωτευουσιάνος" (1940), που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, και ιστορικών δραμάτων, όπως "Βασίλισσα Αμαλία", "Κασσιανή", "Αθάνατη πολυαγαπημένη", "Θεοδώρα η Μεγάλη", "Φόνος στο ιερό παλάτι" κ.ά.
Μη Διαθέσιμο
