Ο αγώνας του '55-'59 στην Κύπρο, η απόκτηση της ανεξαρτησίας της από τους Άγγλους, οι ένοπλες ομάδες που σχηματίστηκαν πριν από τα γεγονότα του '64, αφού διαλύθηκε ο κυπριακός στρατός, η δράση των ξένων μυστικών υπηρεσιών, ο διχασμός και η απειλή εμφυλίου, η δικτατορία, τα "γαλάζια όνειρα" και η εισβολή των Τούρκων το '74 ξετυλίγονται μέσα από τις σημειώσεις του Μάνου του δημοσιογράφου, καθώς και μέσα από τις ζωές του γιατρού Πολυδεύκη, της Γαλλίδας συζύγου του, του θεολόγου Μιχάλη, του στρατιωτικού Παπαϊορδάνους, του διπλού πράκτορα Χατζηγιασουμή και πλήθους άλλων - κι ένα μοναχικό βιολί που "ξεκινά" από την Αμερική και φτάνει στην Κύπρο, αφήνοντας εκεί μια θλιμμένη νότα...
Το βιβλίο αυτό είναι μια "μυθιστορηματική ανασύνθεση περασμένης πραγματικότητας", αλλά μέσα από τις σελίδες του διαφαίνεται η νεότερη Ιστορία της Κύπρου και η προσπάθεια του συγγραφέα να δώσει απάντηση στα καυτά ερωτήματα που ταλανίζουν όσους ασχολούνται με το δράμα των Κυπρίων.
Ο Χριστάκης Γεωργίου γεννήθηκε το 1929 στη Λεμεσό. Αφού τέλειωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, μελέτησε Ιστορία και Φιλολογία στο Queen Mary College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.
Εργάστηκε για λίγο καιρό σαν δημοσιογράφος. Πρωτοστάτησε με άλλους στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Κυπριακά Χρονικά". Δημοσίευσε δύο συλλογές διηγημάτων -"Παράλληλοι" (1965), "Ρωγμές" (1970)-, το θεατρικό έργο "Καλόγεροι" (1978), που ανέβασε ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (ΘΟΚ), το μυθιστόρημα "Ώρες - 1950" (1981), το "Αρχιπέλαγος - Είκοσι χρόνια γεννητούρια" (1990), καθώς και το "Archipelagos - Twenty years in labour", σε δική του μετάφραση (1997).
Ενδιαφέρθηκε ενεργά για το θέατρο. Κριτικές και δοκίμια για το κυπριακό θέατρο δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Μερικές από τις μελέτες του μεταφράστηκαν στα αγγλικά και στα γερμανικά.
Είναι πρόεδρος του Κυπριακού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ) και ηγήθηκε της κυπριακής αντιπροσωπείας στα παγκόσμια συνέδρια του ΔΙΘ στο Μόντρεαλ του Καναδά, στην Αβάνα της Κούβας, στο Ελσίνκι της Φιλανδίας, στην Κωνσταντινούπολη, στο Μόναχο, στη Σεούλ, στο Καράκας, στη Μασσαλία. Για την περίοδο 1989-1991 ήταν αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής Θεατρικών Συγγραφέων του ΔΙΘ. Για την περίοδο 1991-1995 ήταν πρόεδρος της ίδια επιτροπής. Υπήρξε μέλος των διοικητικών συμβουλίων του Οργανισμού Θεατρικής Ανάπτυξης Κύπρου (ΟΘΑΚ), του ΘΟΚ και του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ΡΙΚ).
