Ασκήσεις στον προσανατολισμό

Ο Προσανατολισμός στη γενική του έννοια μπορεί να χωριστεί σε τρεις περιοχές: α) Τον Επαγγελματικό προσανατολισμό, β) Τον Εκπαιδευτικό προσανατολισμό και γ) Τον προσωπικό, ατομικό προσανατολισμό. Ο προσωπικός προσανατολισμός εστιάζεται γύρω από προσωπικά θέματα. Ο εκπαιδευτικός προσανατολισμός δεν είναι απλά μια βοήθεια για επιλογή μαθημάτων ή εκπαιδευτικών διεξόδων. Είναι περισσότερο μια διαδικασία του εαυτού του και των δυνατοτήτων του καθώς και των σχέσεών του με τον κόσμο που ζει. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός δεν είναι μόνο διοχέτευση επαγγελματικών πληροφοριών και βοήθεια για τη λήψη απόφασης για κάποιο επάγγελμα, αλλά σε οποιαδήποτε επιλογή το άτομο εκφράζει την προσωπικότητά του, ενώ παράλληλα αρχίζει να διαμορφώνει τον μελλοντικό τρόπο ζωής του. Όχι μόνο όσοι εφαρμόζουν τον ΣΕΠ, αλλά όλοι οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε, ότι αυτές οι τρεις περιοχές προσανατολισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Είναι φανερό όμως, ότι κάθε σχολείο θα πρέπει να προάγει μερικές από αυτές περισσότερο, για να συναντήσει ευκολότερα τις ανάγκες των μαθητών του. Γιατί οι ανάγκες προσανατολισμού των μαθητών διαφέρουν από σχολείο σε σχολείο καθώς εξαρτιώνται από την κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους, την γεωγραφική περιοχή που ζουν, τον όλο τρόπο λειτουργίας του σχολείου. Στον κόσμο πέρα από το σχολείο ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με πιέσεις που συνεχώς αυξάνονται. Οι αξίες δεν είναι φανερά ξεκαθαρισμένες, όπως στην προηγούμενη γενιά. Η γενιά του αντιμετωπίζει τεράστια κοινωνικά και διεθνή προβλήματα σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση, όπου οι επιπτώσεις της ανωριμότητας και της ανευθυνότητας δεν μπορούν να αγνοηθούν. Έτσι η εκπαίδευση και κατ' επέκταση ο προσανατολισμός έρχεται να εξοπλίσει τους νέους, για να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Ο ρόλος του δεν περιορίζεται στο να δώσει μια ευκαιρία για κάποιο εισιτήριο στο πανεπιστήμιο ή στην αγορά εργασίας. Υπάρχει για να βοηθήσει το μαθητή να φτάσει στην πληρέστερη δυνατή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και να τον εφοδιάσει με την ικανότητα να ζυγίζει και να εκτιμά τα υπέρ και τα κατά διαφόρων κοινωνικών ζητημάτων πριν τα συναντήσει στη ζωή του. Ο έφηβος χρειάζεται να έχει όσο γίνεται σαφέστερη αντίληψη του ενεργητικού του, των φυσικών του δυνάμεων, των ιδιαιτεροτήτων του, και γενικότερα των πνευματικών του ικανοτήτων, των δυνάμεων κρίσης και φαντασίας, των χαρακτηριστικών της ψυχοσύνθεσής του.