Στο μεγαλοαστικό περιβάλλον του Τορίνο, τις τελευταίες μέρες του Γενάρη, τις πιο ψυχρές του χειμώνα, εκτυλίσσεται μια ερωτική τραγωδία. Από το Παρίσι φτάνουν οι φίλοι ενός μεγάλου συλλέκτη έργων τέχνης και μπον βιβέρ, για να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία. Τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, η Μπιάνκα, πάμπλουτη κληρονόμος, και ο Τζοβάνι, αρχιτέκτονας, ζουν έντονα τα προσωπικά τους δράματα μέσα σε μια ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζεται από αστική ευπρέπεια, διφορούμενα συναισθήματα, διακριτικότητα και φλυαρία σαλονιού διανθισμένη με χιούμορ και χάρη. Η εξαφάνιση της Μπιάνκα γίνεται αισθητή στην κηδεία του θείου της και γεμίζει συγγενείς και φίλους πρώτα με αμηχανία και έπειτα με ανησυχία. Μαζί με την Μπιάνκα εξαφανίζεται και μια πολύτιμη συλλογή από νεοκλασικά σχέδια. Σε ένα κρεσέντο αποκαλύψεων, η ομίχλη αρχίζει ν' αραιώνει. Το φινάλε είναι εντελώς απρόβλεπτο, όπως στις καλύτερες αστυνομικές ιστορίες.
Ο Τζάνι Φαρινέτι γεννήθηκε στο Πιεμόντε το 1954 και ζει στο Τορίνο. Ήδη με το πρώτο του βιβλίο ("Ένα σπιτικό έγκλημα", μτφρ. Άννα Παπασταύρου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1999) επιβλήθηκε ως ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες εκπροσώπους του νέου ιταλικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Το νησί που καίει" ( μτφρ. Άννα Παπασταύρου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000), "Αστραπές στην ομίχλη" (κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 2000) και "Βαθιά μεσάνυχτα" (2002). Τα μυθιστορήματα του Φαρινέτι διακρίνονται για την άψογη γνώση του κόσμου των μεγαλοαστών της βόρειας Ιταλίας, το ειρωνικό ύφος τους, την ανάλαφρη διάθεσή τους, τη συγγένεια -μερικές φορές και πραγματική- των χαρακτήρων καθώς και για την πλούσια πλοκή τους.
