[...] Από την εποχή της Βίβλου και του Χρυσού Αιώνα, από τη βυζαντινή Αυλή μέχρι την Αυλή του Μεγάλου Ναπολέοντα, από την Κίνα και τη Ρωσία μέχρι την Αγγλία και τη Γαλλία υπήρξαν ηγέτες που υπέκυψαν στον πειρασμό να παραβαίνουν τους κανόνες της καλής συμπεριφοράς και του ήθους, οι οποίοι ισχύουν για τους κοινούς θνητούς. Επίστευαν ότι η εξουσία τους έδινε το ιερό δικαίωμα να αμαρτάνουν χωρίς να χρειάζεται να απολογούνται, να καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και να ικανοποιούν τα ερωτικά τους πάθη χωρίς να ερυθριούν.
Συνέλεξα μερικές από τις ολιγότερο γνωστές ιστορίες σκανδάλων του παρελθόντος, που θυμίζουν σκάνδαλα του παρόντος. Όσο όμως και αν πρέπει να εξετάζει κανείς με σοβαρότητα τις πληγές αυτές της ανθρωπότητας, δεν μπορεί να παραβλέπει και την κωμική τους πλευρά, που ειλικρινά με διασκέδασε και που πιστεύω ότι έχω μεταφέρει στον αναγνώστη.
