Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη στους τρόπους με τους οποίους απεικονίζεται η Ελληνίδα μητέρα στη νεοελληνική τέχνη. Κατέχοντας κεντρική θέση στην ελληνική κοινωνία, η μητέρα έχει αναπτύξει ποικίλες δεξιότητες και δραστηριότητες, και έχει αναδειχθεί σε πρότυπο αφοσίωσης και αυταπάρνησης. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, μέσα από τις καλλιτεχνικές τάσεις του 19ου και του 2ού αιώνα, έχουν δώσει έργα όπου αποτυπώνεται η σχέση μητέρας και παιδιού, αλλά και αναδεικνύεται η μητρότητα, όχι μόνο ως φυσικό γεγονός, αλλά και ως κατεξοχήν έννοια που εγγυάται τη συνέχιση της ζωής και δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς μεταξύ των γενεών.
