Ο καθηγητής Όλοφ Ζιγκόν, ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους ερευνητές και γνώστες της αρχαίας φιλοσοφίας, προσφέρει στον αναγνώστη του κάτι που μάταια θ' αναζητήσει στα γνωστά εγχειρίδια: ζωντανεύει την αρχαία φιλοσοφία από τα μέσα, δείχνοντας πώς αυτή κατανοούσε τον εαυτό της και τον ρόλο της μέσα στην κοινωνία, ανασυνθέτοντας την προσωπογραφία του αρχαίου φιλοσόφου και ανιχνεύοντας τις ρίζες της αξίωσής του να γνωρίσει με τον Λόγο τον κόσμο και τον άνθρωπο. Από την γόνιμη αυτή σκοπιά τα βασικά προβλήματα της αρχαίας φιλοσοφίας μπορούν να κατανοηθούν στην εσωτερική τους ενότητα, δηλαδή ως πολλαπλές απαντήσεις σε μόνιμα και συνεχώς επανερχόμενα ερωτήματα. Κοσμολογία, φυσική, πολιτική και ηθική ανάγονται με τρόπο γλαφυρό και γενικά προσιτό στους μεγάλους κοινούς παρονομαστές τους, που παραμένουν και για μας ζωντανοί και επίκαιροι.
Γεννήθηκε το 1912 στη Βασιλεία της Ελβετίας (Basel). Το 1933 αναγορεύθηκε διδάκτορας και το 1937 υφηγητής του Πανεπιστημίου της ίδιας πόλης με μία (ανέκδοτη ακόμη) εργασία για το Περί ανέμων του Θεόφραστου. Το 1938 έγινε καθηγητής της κλασσικής φιλολογίας και της αρχαίας φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του ελβετικού Freiburg, το 1946-1948 δίδαξε στο Μόναχο και από το 1948 στη Βέρνη. Βασικά του έργα: Untersuchungen zu Heraklit (1933), Sokrates, Sein Bild in Dichtung und Geschichte (1947), Kommentar zu Xenophons Memorabilien I-II (1953), κ.ά. Ο καθηγητής Gigon είναι αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών του Μονάχου και του Goteborg και επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων του Goteborg και των Αθηνών.
