Στον δεύτερο τόμο του "Βιοδικαίου" παρουσιάζεται ο νομικός προβληματισμός για τη διαχείριση των άλλων -εκτός του ανθρώπου- μορφών ζωής. Εδώ περιλαμβάνονται μικροοργανισμοί, φυτά και ζώα, οντότητες που συνηθίζουμε να τις αντιμετωπίζουμε σαν ριζικά διαφορετικές από τον άνθρωπο.
Η προσέγγιση αυτή εξακολουθεί να διέπει το δίκαιο, ωστόσο ορισμένα ζητήματα που συζητά η Βιοηθική δεν το αφήνουν ανεπηρέαστο. Στην πραγματικότητα, τεχνολογικά επιτεύγματα όπως η "ανάμιξη" γονιδιωμάτων διαφορετικών ειδών, αλλά και σύγχρονες παρατηρήσεις στο πεδίο των νευροεπιστημών, αναδεικνύουν μάλλον το στοιχείο της κοινότητας όλων των μορφών της ζωής, παρά εκείνο των διαφορών μεταξύ τους. Το στοιχείο αυτό, αναμφίβολα, επιδρά στην αντίληψη της ζωής ως έννομης αξίας, οδηγώντας σε τελική ανάλυση το δίκαιο να ευθυγραμμισθεί με τη βασική προβληματική της Θεωρίας της Εξέλιξης.
Αλλά και κάτι περισσότερο: στο επίμετρο του τόμου αυτού επιχειρείται μια πρώτη νομική προσέγγιση των "έξυπνων μηχανών", τεχνολογικών επιτευγμάτων που, συνδυάζοντας τη ρομποτική με αναπτυγμένα προγράμματα λογισμικού, διαθέτουν ιδιότητες και λειτουργίες παρόμοιες με εκείνες ζωντανών οργανισμών.
Ο Τ. Κ. Βιδάλης αποφοίτησε από το Νομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εκπόνησε και Διδακτορική Διατριβή στο συνταγματικό δίκαιο. Είναι επιστημονικός συνεργάτης της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και εμπειρογνώμων για τη βιοηθική στην Ε.Ε. Διδάσκει στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 40 ειδικές μελέτες κυρίως σε θέματα δημοσίου δικαίου, βιοδικαίου και φιλοσοφίας του δικαίου. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στο πεδίο του δικαίου των νέων τεχνολογιών (ειδικά της έρευνας) και στο πεδίο της ιατρικής ευθύνης.
