Βυζαντινοί και σλάβοι στην Ελλάδα

Μετά την ύστερη πρωτοβυζαντινή και την πρώιμη μεσοβυζαντινή περίοδο
Συγγραφέας : Γιαννόπουλος, Παναγιώτης Α.
Εκδότης : Ηρόδοτος
Έτος έκδοσης : 2018
ISBN : 978-960-485-226-0
Σελίδες : 391
Σχήμα : 24x15
Κατηγορίες : Βυζαντινή Αυτοκρατορία - Ιστορία - 324-1453 Σλάβοι - Ιστορία
Σειρά : Βυζαντινή Ιστορία και Πολιτισμός

31.80 € 22.26 €




Η κάθοδος και η εγκατάσταση των σλαβικών φυλών νότια του Δούναβη προκάλεσαν μακρές συζητήσεις και αποτέλεσαν το έναυσμα πολυάριθμων επιστημονικών μελετών. Εξίσου, αν μη και πλέον, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που αφορούν την κάθοδο και την εγκατάσταση σλαβικών φύλων στην ελληνική χερσόνησο και μάλιστα στο νοτιότατο άκρο της, την Πελοπόννησο. Δυστυχώς οι σλαβικές εισβολές και ο εποικισμός των Βαλκανίων από σλαβικά φύλα εξήλθαν από το αυστηρά επιστημονικό πεδίο και κατά καιρούς είτε χρησιμοποιήθηκαν ως προπαγανδιστική αιχμή, ώστε να δικαιολογήσουν εθνικιστικές ή πολιτικές βλέψεις, είτε αποτέλεσαν (και αποτελούν ως σήμερα) το υπόβαθρο αλυτρωτικών ή επεκτατικών κινημάτων, όπως ο πανσλαβισμός, ο βουλγαρικός μεγαλοϊδεατισμός, η πρόσφατη οικειοποίηση της μακεδονικής ιστορίας από ένα αρτισύστατο βαλκανικό κράτος, κλπ. Η απόπειρα χειραγώγησης της ιστορίας δεν είναι ούτε καινοφανής ούτε πρωτότυπη. Ο Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος, υποκινούμενος από αυλικούς κύκλους της ρωμαιογενούς αριστοκρατίας, κατηγορεί ως σλαβογενή τη νέα ανερχόμενη πελοποννησιακής προέλευσης οικονομική αριστοκρατία. Εξίσου υπεύθυνοι για τη χειραγώγηση της ιστορίας πρέπει να θεωρηθούν οι εκκλησιαστικοί κύκλοι.

Ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος, ομότιμος καθηγητής της Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Louvain, γεννήθηκε την 1η Ιουνίου 1938 στο χωριό Λάλουκα Άργους, όπου και τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευση. 1957: τελείωσε την επταετή Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου. 1962: έλαβε το πτυχίο Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. 1962-1964: υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. 1964: γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 1964-1965: εργάστηκε ως μέλος ερευνητικής ομάδας στη Μονή Αγίας Αικατερίνης του Σινά για την τακτοποίηση του αρχείου της Μονής. 1966-1967: παρακολούθησε ως υπότροφος στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου ένα ερευνητικό πρόγραμμα με θέμα: Μεσαιωνική Βαλκανική Ιστορία. 1967 : έλαβε υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λουβαίν (Βέλγιο) με αντικείμενο το Βυζαντινό κόσμο. 1968 : έλαβε το πτυχίο του Ιστορικού-Αρχαιολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. 1969 : έλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα των Ιστορικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Λουβαίν. 1972: υποστήριξε τη διατριβή La societe profane dans l’empire byzantin des VIIe, VIIIe et IΧe siecles και ανακηρύχτηκε διδάκτορας ιστορικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Λουβαίν. 1972: εκλέχτηκε δόκιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λουβαίν. 1973: έλαβε το πτυχίο Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης (ειδίκευση Βυζαντινή νομισματική) του Πανεπιστημίου του Λουβαίν. 1973: ονομάστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λουβαίν. 2005: ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λουβαίν. Στο Πανεπιστήμιο του Λουβαίν δίδαξε Νέα ελληνική γλώσσα, Βυζαντινή Ιστορία, Βυζαντινούς θεσμούς, Νομισματική. Επίσης από το 1977 ως το 1984 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα στη Σχολή Μεταφραστών και διερμηνέων του Πανεπιστημίου του Μονς (Βέλγιο). Κατά καιρούς δίδαξε ως προσκεκλημένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας της Ισπανίας. Επί σειρά ετών δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και νεοελληνική λογοτεχνία στο Ινστιτούτο Libre Marie Haps των Βρυξελλών, και νεοελληνική ορολογία στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.






e-mail Facebook Twitter