Το μη-με-λησμόνει είναι ένα μικροσκοπικό λουλούδι και για κάποιους το ξόρκι κατά της λησμονιάς.
Στον απόκρημνο βράχο της Ωγυγίας πρώτος έφτασε ένας κουρσάρος κι ύστερα, μαζί με τους ψαράδες, ήρθαν τα πλάσματα του μύθου. Ένας γίγαντας με άσπρα μαλλιά κι ένα αγριοπούλι στον ώμο ψήνει το ψωμί τους. Σ' αυτόν τον τόπο κανείς δεν ξέχασε. Πίσω από τους τοίχους του Σπιτιού των Λουλουδιών η Ρόζα, η αδιαφιλονίκητη βασίλισσα του Σπιτιού, τυλιγμένη στον καπνό του πούρου της και τις αναθυμιάσεις από το ουίσκι, ανασκαλεύει τα πάθη και τις αγκούσες που στοίχειωσαν στο χρόνο.
Χαμογελά ο τυφλός ποιητής στην αφήγηση της αλλόκοτης τούτης ιστορίας των γενεών. Αυτός ήξερε καλά "να παρουσιάζει θεούς κι ήρωες ημίθεους στο φως του μεσημεριού".
Γεννήθηκε στην Πάτρα το Γενάρη του '71. Προσπάθησε φιλότιμα ν' αποφύγει τη συγγραφή μετέχοντας στη χορωδία του σχολείου, προσπαθώντας ν' ανακαλύψει τη θεραπεία του καρκίνου, να μάθει μαθηματικά, χορό... Μάταιος κόπος. Μετά ήρθαν οι σπουδές στην κλασική φιλολογία και την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Θεωρητικά ωρίμασε, όχι όμως αρκετά: Ακόμη στήνει αφτί για μια καλή ιστορία κι ετοιμάζει τις βαλίτσες της χωρίς να 'χει κλείσει εισιτήριο.
