Αλήθεια έμεινε κάτι για να το ανακαλύψουμε; Ένα αιρετικό ταξίδι εξερεύνησης του άφατου μέσα μας και στον έξω κόσμο αποτελούν τούτα τα 41 ποιήματα σύγχρονης ποίησης, σε στίχους άμετρους που ’ναι, ωστόσο, αποτυπωμένοι με φωσφορική μελάνη, αόρατοι τη μέρα, που λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Η παιδική ηλικία, το πέρασμα από την Σπηλιά σ’ έναν κόσμο κατακτητών και κατακτημένων και η επιστροφή, η επαφή με τον Θεό, το έγκλημα, ο έρωτας, η πατρική αγάπη, η φιλοδοξία και η ματαιότητα, η περιπλάνηση, η εξέγερση, η συνειδητοποίηση και η άρνησή της, η ηλικία της λήθης, η απώλεια, η ευτυχία και η ολοκλήρωση. Όλα αυτά ρέουν με μία φιλοσοφική και διαλεκτική διάθεση σ’ ένα ποτάμι αστείρευτο που δημιουργήθηκε για να μας θυμίζει ισοβίως την κατάρα των θεών προς τους θνητούς. Ο ποιητής άλλωστε δίνει απαντήσεις και προειδοποιεί από τους πρώτους στίχους του: Αγαπητέ αναγνώστη / δε θα βρεις / μια στάλα Θεού / σ’ αυτούς εδώ / τους στίχους.
