Δεκατέσσερις μικρές ιστορίες που έχουν να κάνουν με φαγητά, γλυκά και ποτά. Πικρές, γλυκές και επώδυνες αναμνήσεις από τη δεκαετία του ’50 ως σήμερα. Οι γεύσεις που δοκίμασε και θυμάται, συνδέουν τον αφηγητή με παγκόσμιες μητροπόλεις και ταπεινά χωριά· με πολυτελή ξενοδοχεία και καλύβες τσοπαναραίων· με πανίσχυρους πολιτικούς και αλλοπαρμένους μυστικιστές· με αγαπημένα πρόσωπα, εξυπηρετικούς προαγωγούς και ξωτικά.
Τι γεύση έχει το σπαγγέτι πέστο αλά Γκουίντο Γκράμσι; Γιατί τα αυγά είναι σημαντικότερα από τα περιοδικά; Πώς σχετίζονται τα στραγάλια με τους έρωτες της Μεγάλης Παρασκευής; Κονιάκ, πίτες, ντόμινο, τσάι, μελομακάρονα και πούρα, αποτελούν τα συνδετικά στοιχεία γλυκόπικρων βιωμάτων, ανακαλούν αναμνήσεις για τις γεύσεις και τους ανθρώπους που τις ένιωσαν.
Ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός γεννήθηκε το 1948 στα Λεχαινά Ηλείας. Γνωρίζει ανάγνωση και γραφή, θυμάται λίγη από την αριθμητική που έμαθε όταν σπούδαζε Φυσική και αρκετή από την ιστορία και εθνολογία της Ελλάδας με την οποία ασχολήθηκε στο διδακτορικό του. Υπήρξε ερευνητής στο ΕΚΚΕ, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου δίδασκε μαθήματα για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και τη γραφή, μέλος του ΕΣΡ. Ασχολήθηκε κατά καιρούς με την πολιτική, εργαζόταν πάντα σε εφημερίδες και περιοδικά ("Ελευθεροτυπία", "Αυγή", "Αντιθέσεις", "Αντί", "Δίφωνο"), για να καταλήξει το 1990 στο "Βήμα", στο οποίο συνεχίζει να γράφει κάθε Κυριακή με το ψευδώνυμο Διόδωρος Κυψελιώτης. Παντρεμένος, πατέρας πολλών παιδιών. Το μυθιστόρημα "Χιονίζει ήσυχα στις Αγριόλευκες" (Γαβριηλίδης, 2011) είναι το πρώτο που εξέδωσε.
