Ξεχωριστή περίπτωση στο χώρο της ελληνικής τέχνης, ο Γιάννης Μιγάδης ζωγραφίζει την ομορφιά των πραγμάτων που σημάδεψαν την ευαισθησία του και χαράκτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη του. Άνθρωποι, τοπία, καθημερινά αντικείμενα, χαμηλόφωνα θέματα δοσμένα με περίτεχνα χρώματα, προσφέρονται σαν πολύτιμα δώρα στα μάτια και το νου του θεατή για να του διηγηθούν ιστορίες από "τη ζωή που μας κύκλωσε με τη μαγική επανάληψή της".
Η δύναμη αυτής της ζωγραφικής οφείλεται στην εκφραστική αμεσότητα των εικόνων, που παραπέμπουν άλλοτε στους θησαυρούς μιας ιδιότυπης παράδοσης, άλλοτε σε μια διακριτική αξιοποίηση των νέων καλλιτεχνικών ρευμάτων του 20ού αιώνα. Τα εικαστικά μέσα, λιτά και ταυτόχρονα εκλεπτυσμένα, αποδίδουν τη συγκινησιακή διάσταση των σχέσεων του ανθρώπου με τα άψυχα και έμψυχα στοιχεία του περιβάλλοντός του, σχολιάζουν με λεπτή ειρωνεία κοινωνικές καταστάσεις και πλέκουν ένα γοητευτικό σκηνικό, κατάλληλο να φιλοξενήσει τους μικρούς και μεγάλους καημούς, τα μικρά και μεγάλα θαύματα μιας οικείας καθημερινότητας. Η επαφή με το προσωπικό όραμα του καλλιτέχνη είναι μια αισθητική εμπειρία από τις πιο ουσιαστικές στην ελληνική ζωγραφική.
Η Μάρθα - Έλλη Χριστοφόγλου είναι Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστήμιο Paris I, Sorbonne.
Διδάσκει γενική Ιστορία της Τέχνης από το 1974 σε σχολές όλων των επιπέδων. Έχει διδάξει στο τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-94) και στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1997-98).
Έχει δημοσιεύσει θεωρητικά δοκίμια και μονογραφικές μελέτες για σύγχρονους καλλιτέχνες. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτικών - AICA Hellas και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών της Τέχνης.
