Είναι η ζωή τέλεια; Είναι ο κόσμος ιδανικός; Όχι, ούτε χρειάζεται για να είμαστε ευτυχισμένοι. Όμως πώς το εξηγείς αυτό σ’ ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι σαν την Άσπα; Σε ποια τελειότητα πιστεύει; Ποιο είναι για την ίδια το τίμημα της ευτυχίας;
«Γιατί να μην υπάρχει μια εφαρμογή, να την κατεβάζεις και να φτιάχνεις το σώμα σου όπως σ’ αρέσει; Ξυπνάω κάθε πρωί και δεν βρίσκω τίποτα να φορέσω. Τίποτα δεν μ’ αρέσει πάνω μου. Δεν θέλω να βγω απ’ το σπίτι. Θέλω να κρυφτώ μες στις φαρδιές πιτζάμες μου και ν’ αναβάλω ολόκληρη τη ζωή μου γι’ αργότερα.»
Επηρεασμένη από τα σύγχρονα πρότυπα, όπου κατά κύριο λόγο η αξία του καθενός μας μετριέται μπροστά στον καθρέφτη και το μερίδιο ευτυχίας που μας αναλογεί ζυγίζεται στη ζυγαριά μας, η Άσπα μισεί το σώμα της. Μετατρέπει τη δίαιτα σε εμμονή, υπομένει ολοένα πιο αυστηρούς περιορισμούς που η ίδια βάζει στον εαυτό της, όποιος διαφωνεί με την πρακτική της γίνεται αυτόματα εχθρός. Μέχρι που χάνει εντελώς τον έλεγχο...
Ποια είναι η θέση των γονιών της σε όλο αυτό; Πώς θα αντιδράσει η αδελφή της η Λέξα; Τι έχει να πει η φίλη της η Μπέτυ; Τι θα κάνει το αγόρι της ο Αρντιάν; Και τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια την πληγώνει;
Η Ματίνα Παναγιωτελίδου γεννήθηκε το 1972 στην Έδεσσα και μεγάλωσε στον Εξαπλάτανο, το χωριό του Μενέλαου Λουντέμη. Σπούδασε στην Αθήνα, στο Παιδαγωγικο Τμήμα Νηπιαγωγών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έπειτα στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 2007 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση. Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες, τη Μαρία και την Άννα. Αυτό είναι το πρώτο της βιβλίο, το οποίο διακρίθηκε στο διαγωνισμό συγγραφής εφηβικού μυθιστορήματος που προκήρυξε το Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
