Είναι το ολιγότερο απώλεια χρόνου να σπαταλούμε σελίδες βιβλίων ή ομιλιών και να εξηγούμε ότι δεν είναι η Ελληνική η μόνη γλώσσα στον κόσμο.
Όμως όλα τα μεγάλα αριστουργήματα γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα. Μία γλώσσα που συνεχώς πλάθεται και διαπλάθεται, προχωρώντας με νέες αλλοιώσεις, νέες προσθήκες και καινούργια δημιουργήματα. Μέσω αυτής της γλώσσας που δημιουργεί έννοιες, όσο κι αν την απογυμνώνουν διάφορες σκοπιμότητες, όσο κι αν την αλλοιώνουν, ότι κι αν κάνουν, τα μεγάλα διαχρονικά της έργα θα υπάρχουν όσο ο άνθρωπος ζει πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη.
Οι επιστήμονες πάντα θα χρειάζονται να διαβάζουν αυτά τα μεγάλα έργα από το πρωτότυπο κι όχι από μετάφραση, επομένως είναι αδύνατον να χαθεί η ελληνική γλώσσα. Μ' αυτή τη γλώσσα ο άνθρωπος δημιούργησε κι ακόμα δημιουργεί. Όση πρόοδο κι αν έχει αναπτύξει ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να δημιουργήσει σε πνευματικό επίπεδο τίποτα ανώτερο και ασύγκριτο, από αυτά που δημιούργησε στην ώρα της ακμής της η Ελληνική γλώσσα.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Ετελείωσε το Αρσάκειο Πατρών. Μετά το πέρας των σπουδών της στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών πιάνου και αρμονίας μετέβη στη Βιέννη για περαιτέρω σπουδές.
Έλαβε μέρος σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις, μαζί με το σύζυγό της Χρήστο Νικολαΐδη, δίνοντας συναυλίες και διαλέξεις σε πολλά μέρη της Ελλάδος. Δίδαξε πιάνο σε Ωδεία του Εθνικού, Ελληνικού, Φιλαρμονική Εταιρεία Κέρκυρας Λευκάδας και Απολλωνείου Αθηνών.
Μελοποίησε πάνω από 50 Ορφικούς Ύμνους στο αρχαίο κείμενο, που για πρώτη φορά επιχειρήθηκε από Έλληνα μουσικό.
Περισυνέλεξε πολλά τραγούδια και χορούς της πατρίδας μας, τα οποία κατέγραψε άλλα στην τεχνική του πιάνου, άλλα για φωνή, άλλα για βιολί, άλλα για κλαρίνο. Μελοποίησε τραγούδια αρχαίων Ελλήνων Λυρικών και νέων Ελλήνων ποιητών.
Αρθρογραφεί για την αρχαία Ελληνική μουσική και γράφει για το θέμα της μουσικής παιδείας σε περιοδικά και εφημερίδες.
Το 1998 ίδρυσε το μουσικό συγκρότημα "Ορφικοί", όπου και ακούστηκαν οι "Ορφικοί ύμνοι" σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επίσης έχει ασχοληθεί και με τη ζωγραφική.
