Τι ήταν η "Γλαροφωλιά;" Μια σκηνή στημένη σ' ένα βράχο στη νότια άκρη της Μακρονήσου, αντίκρυ από το Σούνιο. Μια άθλια σκηνή που έμοιαζε περισσότερο με καταφύγιο γλάρων, παρά με ανθρώπινο κατάλυμα.
Μια γλαροφωλιά, λοιπόν, κι εκεί μέσα δώδεκα άνθρωποι αντιμέτωποι με μια θύελλα μίσους και βίας, ακούγοντας ένα και μόνο πρόσταγμα: "Θα λυγίσετε ή θα πεθάνετε".
Δώδεκα άνθρωποι, που ανάμεσά τους συναριθμείται και ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, θα δοκιμάσουν στο πετσί τους και στην ψυχή τους τα παρανοϊκά πειράματα ενός έξαλλου εμφυλιοπολεμικού κράτους.
Κοιτάξτε, όμως, τώρα τα περίεργα πράγματα που συμβαίνουν μ' αυτούς τους δώδεκα "ξεροκέφαλους". Κοιτάξτε με τι τρόπο αντιστέκονται:
Αν αντέξεις απόψε στον πόνο, μπορείς να αντέξεις και αύριο. Ίσως τότε να αντέξεις και μια τρίτη μέρα, οπότε μη φοβάσαι τίποτα. Τους ξέφυγες οριστικά, "δήλωση μετανοίας" δεν θα πάρουν από τα χέρια σου".
Ο Ηλίας Στάβερης γεννήθηκε στον Αϊ-Γιώργη της Κεφαλονιάς το 1924, οργανώθηκε αρχικά (Ιούνιο του 1941) στην ΟΚΝΕ, στη συνέχεια ανέλαβε γραμματέας του εργατικού τομέα της ΕΠΟΝ Αθήνας. Καταδικάστηκε σε θάνατο στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου και από τις 16 Νοεμβρίου 1948 ως τις 12 Φεβρουαρίου 1949 κρατήθηκε ως υπόδικος στο Μακρονήσι. ΄Εγινε μέλος της Δ.Ε. της ΕΔΑ από το 2ο Συνέδριό της (Δεκέμβριος 1942). Πήρε μέρος (ως παράνομος) στον αντιδικτατορικό αγώνα από τις γραμμές του ΠΑΜ, του ΑΕΜ και του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1970 εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά τη μεταπολίτευση συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τη συνδικαλιστική παράταξη του Αντιδικτατορικού Εργατικού Μετώπου (ΑΕΜ) με την ευθύνη του γραμματέα.
Έφυγε από τη ζωή στις 27 Οκτωβρίου 2010, αφήνοντας πίσω του πλούσιο συγγραφικό έργο.
