Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος υπήρξε Αξιωματικός Πεζικού του Ελληνικού Στρατού (τάξεως 1960). Το έτος 1989 αποστρατεύθηκε με το βαθμό του Ταξιάρχου. Ένα χρόνο αργότερα προσήλθε στον ιερό κλήρο και χειροτονήθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κ. Ιωάννη διάκονος και την 24-6-90 Πρεσβύτερος.
Η μακρόχρονη στρατιωτική του πείρα σχετική με τα προβλήματα των νέων, συμπληρωμένη με την ιερατική και ιδιαίτερα την πείρα του ως Εξομολόγου-Πνευματικού, καθώς και οι εμπειρίες του από τη συζυγική και οικογενειακή του ζωή (ο Θεός του χάρισε σύζυγο και οκτώ παιδιά) προσφέρονται με πρακτικό τρόπο στο βιβλίο αυτό που κρατάς στα χέρια σου.
Επιχειρεί να βοηθήσει τους νέους ανθρώπους στην προσπάθεια τους να βρουν το σύντροφο της ζωής τους, στον κατάλληλο χράνο και με τον καταλληλότερο τρόπο, για να αποφευχθούν τα ποικίλης φύσεως προβλήματα, αλλ' ιδιαιτέρως οι ερωτικές απογοητεύσεις και οι... εκτρώσεις!
Πάντοτε υπάρχει καλύτερη αντιμετώπιση των πραγμάτων και πάντοτε η γνώση της αλήθειας είναι εγγύηση για την επιτυχέστερη αντιμετώπιση κάθε προβλήματος.
Ο π. Γεώργιος γεννήθηκε στη Φλώρινα το έτος 1939. Υπήρξε αξιωματικός Πεζικού του Ελληνικού Στρατού (τάξεως 1960) και το έτος 1989 αποστρατεύθηκε με το βαθμό του Ταξιάρχου. Είναι έγγαμος και ο Θεός χάρισε στη σύζυγό του Άρτεμη και σ' αυτόν οκτώ παιδιά. Ένα χρόνο μετά την αποστρατεία του αντάλλαξε το "ράσο" του Στρατού με το ράσο της Εκκλησίας και το σπαθί της στρατιωτικής υπηρεσίας με το σταυρό της θυσίας. Υπήρξε αρχικά πνευματικό τέκνο του π. Αθανασίου Ρούκαλη Πνευματικού Πατέρα της Μητροπόλεως Φλώρινας, ο οποίος όταν έμαθε ότι επιθυμεί να γίνει αξιωματικός του έδωσε την ευλογία του, αλλά του είπε ότι αυτός προτιμούσε να τον δει να φοιτά στην Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, προβλέποντας ίσως από τότε τη μελλοντική του εξέλιξη. Όταν αργότερα στο βαθμό του Ανθυπολοχαγού αισθάνθηκε την κλήση της Ιερωσύνης, ο αείμνηστος και μακαριστός νέος Γέροντάς του π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος του είπε χαρακτηριστικά: "Να μείνης εις τον Στρατόν και να πάρης σύνταξι για να θρέφης με αυτήν τα παιδιά σου και όχι από το ράσο"! Στη Σχολή των Ευελπίδων γνωρίστηκε το έτος 1957 μέσα στο Ιερό Βήμα της Εκκλησίας της Σχολής με το Στρατιώτη τότε Γεώργιο Καψάνη, γραφέα-θεολόγο του ιερέα της Σχολής, και τώρα Ηγούμενο της Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους. Το 1987 έμαθε ο Ηγούμενος αυτός για την επιθυμία χειροτονίας του και του πρότεινε να αναλάβει μετά την αποστρατεία του το Μετόχι της Μονής στη Θεσσαλονίκη. Ο π. Επιφάνιος το ενέκρινε, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Ιωάννης - τον οποίο ο π. Γεώργιος είχε Πνευματικό, όταν υπηρετούσε ως Υπολοχαγός στη Σάμο - τον χειροτόνησε και τον απέσπασε στο Μετόχι αυτό από 1-9-1990. Το 1984 έλαβε και το πτυχίο της θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όταν το 1989 αποστρατεύθηκε, κατέβηκε στην Αθήνα για να λάβει νέες οδηγίες για την ιεροσύνη. Και ο Γέροντάς του στην ερώτηση: "Πώς θα προετοιμαστώ καλύτερα"; του απάντησε: "Να ζεις κάθε ημέρα όπως θέλει ο Θεός"! Την 29-4-90 χειροτονήθηκε Διάκονος και την 24-6-90 Πρεσβύτερος στις δύο Μονές του Σιδηροκάστρου.
Μη Διαθέσιμο
