[...] Τρίτη Ιούλιος 2002
Όλοι με πιέζουν να πάω διακοπές. Πρέπει, πρέπει. Επιμένουν. Δεν ξέρω κανέναν να πηγαίνει τη δυστυχία του διακοπές. Να τη σεργιανίζει στις παραλίες, στις αμμουδιές και να τη βουτάει στα κύματα. Σκέπτομαι, σκέπτομαι. Βαρέθηκα να σκέπτομαι άγονες σκέψεις. Κουράστηκα να κοιτάζω συνέχεια μέσα μου. Αισθάνομαι κι εγώ σαν ένας δρομέας της εσωτερικότητας που έφτασε λαχανιασμένος στην άκρη του δρόμου του. Μερικές φορές έλεγες χωρίς θλίψη, ότι όλα έχουν γίνει για να φτάσουν στο τέλος. Δεν το πίστευες, καίτοι ήθελες να πιστεύεις ότι πίστευες στο Θεό, ότι πεθαίνουμε για να γεννηθούμε. Γεννιόμαστε για να πεθάνουμε. Αυτή ήταν και η δική σου στάστη στο θάνατο. [...]
Η Τίνα Κιτάντζη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Φιλολογία στην Αγγλία.
Έχουν δημοσιευτεί ποιήματά της στο National Library of Poetry κι έχει διακριθεί επανειλημμένα με το Editor' s Choise Award.
Συμμετέχει στη συλλογή Best Poems of 1995 με δικούς της στίχους και γίνεται μέλος στο International Society of Poets.
