"Και άλλοι αέρηδες τη σήκωσαν από τότε σε άλλα νησιά. Αλλά πάντα μετρούσε την έντασή τους με εκείνους τους πρώτους αέρηδες που της έφεραν τον άνθρωπο από τη μεγάλη πολιτεία και της θύμισε την απεραντοσύνη του κόσμου. "Διάλεξε", της είπε." Τα διηγήματα της Δήμητρας Μήττα υπάρχουν σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα: ως στοχασμός, ως αφηγηματικός λόγος, ως αποτύπωση της σχισμάδας που βρίσκεται ανάμεσα σε αυτό που είναι και σε αυτό που φαίνεται, ως μυθοπλασία, ως ασκήσεις μνημονικού, ως δεξαμενή εκφραστικών μέσων. Η συγγραφέας υποπτεύεται το απίθανο και ανακαλύπτει το στιγμιαίο κάλλος των ανθρώπινων σχέσεων. Με τον τίτλο που υιοθέτησε, Γραμματοσειρές και Φωτογράμματα, συμπυκνώνει τη δική της πραγματικότητα, εκείνην που συγκροτούν τα περιεχόμενα των λέξεων και των εικόνων.
Η Δήμητρα Μήττα γεννήθηκε στη Βέροια το 1959. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., όπου έκανε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές και έρευνα στο ίδιο Πανεπιστήμιο σε θέματα Φιλοσοφίας της Μυθολογίας. Είναι καθηγήτρια φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης) και διδάσκει Ιστορία του Αρχαίου Θεάτρου και Δραματολογία σε δημόσιες και ιδιωτικές σχολές. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1989. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά "Παραφυάδα", "Τραμ", "Πόρφυρας", "Φηγός", "Ρεύματα", "Πάροδος", ενώ μελέτες σχετικά με ζητήματα Μυθολογίας έχει δημοσιεύσει σε πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά. Βιβλιοκρισίες, σχόλια και λογοτεχνική κριτική δημοσιεύει σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και στις ηλεκτρονικές σελίδες του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.
