Αυτό το επιστημονικό πόνημα διαπραγματεύεται την εμφάνιση της γραμμικής προοπτικής ως σχεδιαστική τεχνική για την αναπαράσταση του ορατού κόσμου κατά την περίοδο της Αναγέννησης και πως αυτή ώθησε την δημιουργία ενός καινούριου στυλ θεάτρου. Τα αρχαία, ελληνορωμαϊκά πρότυπα συνδυάστηκαν με αστικές και εξοχικές vistas φέρνοντας τον έξω κόσμο στα μύχια της θεατρικής σκηνής.