Γερμανία του ογδόντα. Πέρασαν κιόλας σχεδόν δέκα χρόνια. Κρανίου τόπος. Καμιά φωνή στην κορυφή του. Μεθυσμένες μόνο νυκτόβιες κραυγές και γαβγίσματα σκύλων. Ταβέρνα "Ο Σωκράτης". Ταβέρνα "Ο Διόνυσος". Σουβλάκι γύρος, εκλογές στην κοινότητα, στην εκκλησία θα ψήσουν αρνιά κι αυτή την Ανάσταση. Πρώτο τραπέζι ο πρέσβης, ο στρατιωτικός ακόλουθος, ο δεσπότης. Πίσω οι λοιποί ευσεβείς. Πιο πίσω μερικοί Γερμανοί περίοικοι να χαζεύουν και να χειροκροτούν, έκθαμβοι από το μεγαλείο της Ελλάδας, τα κορίτσια που χορεύουν ντυμένα με εθνικές ενδυμασίες και μιλάνε μεταξύ τους γερμανικά. Απολαμβάνουμε όλοι το ελληνικό Πάσχα. Τα στριμμένα μου άντερα βγάζω από μέσα μου και στεγνώνω έξω στο λαμπρό σου ήλιο, Κύριε. Θα φτιάξω όπως κάθε χρόνο την καθιερωμένη μου μαγειρίτσα. Παίρνω νερό της θάλασσας και τα περνάω πρώτο χέρι. Παίρνω νεράκι της βροχής και τα ξεβγάζω. Τα αφήνωνα βράσουν καλά μες στο αίμα μου. Εναποθέτω με ευλάβεια την πιατέλα στο τραπέζι. Τρώνε με βουλιμία. Φάγετε, πίετε, λέγω. Τούτο εστί το τέλος μου...
Ο Πέτρος Κυρίμης γεννήθηκε στο Μοσχάτο στις 12 Ιανουαρίου του 1945. Σπούδασε σκηνοθεσία τηλεόρασης στη Σχολή Παπαντωνοπούλου. Το 1982 μέχρι το 1985 διετέλεσε Διευθυντής παραγωγής στη δισκογραφική εταιρεία Ιντερσάουντ. Από το 1985 μέχρι το 2000 έζησε στη Γερμανία, στην πόλη του Ντίσελντορφ, όπου εργάστηκε για τρία χρόνια ως Διευθυντής προγράμματος στο Πανευρωπαϊκό Ελληνικό ραδιόφωνο "Το πρώτο". Τα τελευταία χρόνια ήταν αρχισυντάκτης της ελληνικής εφημερίδας "Ταχυδρόμος", που διανέμεται σε όλη τη Γερμανία. Σήμερα αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Το Πρώτο Θέμα". Ως συγγραφέας, έχει γράψει παιδικό θέατρο, διηγήματα, σενάρια για την τηλεόραση καθώς και στίχους για τραγούδια. Το 1998 κυκλοφόρησε με επιτυχία από τις εκδόσεις Καστανιώτη η νουβέλα "Η καρδιά του κότσυφα". "Η καρδιά του κότσυφα" μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα γερμανικά με οικονομική ενίσχυση του υπουργείου Πολιτισμού, ως ένα από τα καλύτερα βιβλία των μεταναστών συγγραφέων.Το τραγούδι του "Σαν άδειο τρένο η καρδιά μου" διακρίθηκε στο 21ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1982. Ο ίδιος τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Βούπερταλ για ξεχωριστή προσφορά στον χώρο της τέχνης στη Γερμανία.
