Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται μια πρόταση για τη λογοτεχνική εκπαίδευση που βασίζεται στην έννοια της διαλογικότητας, όπως αυτή νοηματοδοτείται αφενός στο έργο του Μπαχτίν και αφετέρου στη διαλογική παιδαγωγική. Ο πιο ορατός στόχος του είναι να αναδείξει μια νέα αναγνωστική πρακτική για τη λογοτεχνική εκπαίδευση, τον «ερμηνευτικό διάλογο». Το βιβλίο μάς θυμίζει, επίσης, ποια είναι τα πράγματα που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να μας προσφέρει. Στο επίπεδο αυτό, αποκαλύπτεται ότι το πρωτείο του ερμηνευτικού διαλόγου δεν είναι μόνο μεθοδολογικό, αλλά οντολογικό και ηθικό. Ο απώτερος σκοπός της μεθόδου είναι η διαμόρφωση μιας διαλογικής στάσης σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Και τούτη ενεργοποιείται με την εμπιστοσύνη στον «λόγο του “άλλου”» και με τη δέσμευση στο ίδιο ιδανικό της αλήθειας που δημιουργεί ο διάλογος.
H Eυαγγελία Φρυδάκη σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε τη διδακτορική της διατριβή στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε πολλά χρόνια στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών το αντικείμενο Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας.
Έχει εκδώσει το βιβλίο Πέντε μελετήματα για τη θεωρία και την πράξη της διδασκαλίας (1999) και έχει συνεπιμεληθεί με τον Γ. Σπανό το Γλώσσα και λογοτεχνία στην εκπαίδευση (2001), Αθήνα, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν. Άρθρα της βρίσκονται σε εκπαιδευτικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.
