Μέσα στην έννοια της λέξης Διαλογισμός κρύβεται μια πανανθρώπινη ανάγκη υπέρβασης των φαινομένων του νου. Έτσι, με την υπέρβαση αυτή, ο άνθρωπος προσπαθεί να αντιληφθεί εκείνη την άναρχη ουσία, η οποία εμπεριέχει και εμπεριέχεται στα πάντα. Αν "σκίσετε" τη λέξη Διαλογισμός, θα αντικρίσετε τη δίψα του ανθρώπου για δημιουργία, γνώση, ισορροπία και ευδαιμονία. Θα αντικ-ρίσετε μια ανάγκη από φόβο και ελπίδα που ωθεί τον άνθρωπο να χιμήξει μπροστά, για να υποτάξει το πρόσκαιρο, να νικήσει το θάνατο και να σμίξει με το αιώνιο.
Η μονογραφία αυτή τολμά να κάνει μικρές τομές στις πιο ουσιώδεις πλευρές που αφορούν το Διαλογισμό: η Συνειδητότητα που ονομάζεται Διαλογισμός, η σωματική αποθωράκιση, διαλογισμός και πνευματική αυτονομία, σκέψη και μη-σκέψη και ο Παρατηρητής ως δημιουργός τους, το "εδώ και τώρα", ο Παρατηρητής, οι επτά διαβαθμίσεις του διαλογισμού, το μονοπάτι του παράδο-ξου, φώτιση ή νοητικά τρικ;
