Διάλογος με τη σκιά μου

Όλη μου τη ζωή συνομιλώ ψιθυριστά με τη σκιά μου. Την ώρα που περπατάω στην παραλία ή στην εξοχή, ενώ περιμένω σε αεροδρόμια, μέσα σε τρένο. Όπου κι αν Βρίσκομαι. Δεν με εγκαταλείπει. Συζητάμε. Τσακωνόμαστε. Είναι σαν ένα ηλεκτροφόρο διαβολάκι, μονίμως στην πρίζα, που με συνθλίβει και με τσαντίζει με τα επιχειρήματα του. Μια ζωή αντιρρησίας. Μια ζωή κόντρα στο σύστημα. Όταν είμαστε στην Αβάνα, αντιτίθεται στον τροπικό σοσιαλισμό. Όταν είμαστε στην Ευρώπη είναι αγανακτισμένος αντικαπιταλιστής. Ως οφείλει. Ένας τέλειος ανυπότακτο ς. Ένα ς νηφάλιος και παρανοϊκός μεθυσμένος. Ένας ξέφρενος, βασανισμένος ποιητής. Δεν φοβάται τη γελοιοποίηση. Δεν του καίγεται καρφί για τίποτα. Μερικές φορές πιστεύω ότι έχει αναγάγει τη γελοιότητα σε μέθοδο αποκάλυψης. Ο Pedro Juan Gutierrez, ο συγγραφέας, συνομιλεί με τη σκιά του, τον πρωταγωνιστή των έργων του, με το ίδιο όνομα, τον Πέδρο Χουάν, με τον οποίο συζεί από το 1998 που εκδόθηκε η Βρόμικη τριλογία της Αβάνας. Ένας αποκαλυπτικός διάλογος ιδιαίτερα ενδιαφέρων για όσους θέλουν να γίνουν συγγραφείς. Αλλά και για άλλους, απλώς περίεργους, που θέλουν να μάθουν τα μυστικά της τέχνης της συγγραφής.