Η έννοια της παγκοσμιοποίησης έχει γίνει τόσο αμφίσημη και αμφιλεγόμενη, ώστε είναι αδύνατον να την ορίσουμε χωρίς να εμπλακούμε στη διαμάχη αναφορικά με τη φύση και τη σημασία των φαινόμενων με τα οποία αυτή συνήθως συνδέεται. Ακόμα όμως, και ένας σχετικά ουδέτερος, περιγραφικός ορισμός της παγκοσμιοποίησης ως της επίτασης των παγκόσμιων κοινωνικών σχέσεων, κάνει σαφές ότι η εποχή της παγκοσμιοποίησης συνιστά μια πρόσκληση για τις επιστήμες της κοινωνίας και του πολιτισμού. Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, η ζωή των σημείων εκτυλίσσεται σε ολοένα και πιο διακοινωνικά και διαπολιτισμικά πλαίσια. Είναι αυτήν την παγκόσμια κοινωνία των σημείων που καλείται σήμερα να φωτίσει η σημειωτική συμβάλλοντας, με τα κριτικά και αναλυτικά εργαλεία της, στη γνωσιολογική χαρτογράφησή της. Στην παραγωγή, δηλαδή, εκείνων των ριζικά νέων τρόπων αναπαράστασής της που θα μας επιτρέψουν να επανασυλλάβουμε την τοποθέτησή μας ως ατομικών και συλλογικών υποκειμένων και να ανακτήσουμε τη δυνατότητα πράξης και πάλης που βρίσκεται προς το παρόν εξουδετερωμένη μέσα στη χωρική αλλά και κοινωνική μας σύγχυση.
Οι πενήντα εννέα, συνολικά, ανακοινώσεις του συνεδρίου κατανέμονται στις θεματικές ενότητες:
- Παγκοσμιοποίηση, πολιτική και ιδεολογία
- Δρόμοι και τρόποι της θεωρίας
- Χώροι ταυτότητας/ ταυτότητες του χώρου
- Η εκπαίδευση στην εποχή της παγκοσμιοποίησης
- Οι γλώσσες μετά τη Βαβέλ
- Ταυτότητες και μαζική επικοινωνία
- Η λογοτεχνία ως διαπολιτισμός
- Καλλιτεχνική επικοινωνία και διαπολιτισμός
