Από τα πολύ σύντομα διηγήματα-μπονσάι (πρώιμα, αλλά και πρωτοποριακά, δείγματα του σύγχρονου flash fiction) έως τις πιο εκτενείς αφηγήσεις που εισχωρούν, ως προς την έκταση, τη φόρμα και το βάθος, στην κατηγορία της νουβέλας, ο παρών τόμος περιλαμβάνει μια πανοραμική εικόνα της διηγηματογραφίας του Αντόν Τσέχοφ, αυτού του μετρ της συμπύκνωσης, της οικονομίας και της ανθρώπινης τραγικωμωδίας. Άγνωστα, παραγνωρισμένα και λησμονημένα μικρά διαμάντια συνυπάρχουν με τα πιο δημοφιλή, αρχετυπικά του διηγήματα, και έργα της νιότης συνδυάζονται με εκείνα της ωριμότητας σε μια εξαιρετική αντιπροσωπευτική συλλογή.
Φέτες ζωής, στιγμές και επεισόδια από την καθημερινότητα των ανθρώπων, από τις μικρές και μεγάλες κρίσεις τους, ηθικά διλήμματα, δισταγμοί και αποφάσεις που κρίνουν τα πάντα, κωμικές πτυχές, ακόμα και εν μέσω των πιο δραματικών εντάσεων, αστραπιαίες σπίθες και αδηφάγες φλόγες, όπως είναι οι ανθρώπινες ψυχές – τα πάντα δυιλίζονται αριστοτεχνικά από την πένα του Τσέχοφ. Ο έγγαμος βίος, οι σχέσεις, η επαγγελματική ζωή και οι σκοτούρες της, η νιότη και το γήρας, ο έρωτας και η παρόρμηση, η ελπίδα και η αίσθηση του μάταιου, όλα μετατρέπονται κάτω από το μικροσκόπιο του γιατρού-συγγραφέα σε κορυφαίες σελίδες της παγκόσμιας γραμματολογίας.
Η παρούσα έκδοση, εκτός από την εισαγωγή της μεταφράστριας Αλεξάνδρας Ιωαννίδου και συνοπτικό χρονολόγιο της ζωής του Τσέχοφ, εμπλουτίζεται με ένα δοκίμιο του μεγάλου Τόμας Μαν για τον κλασικό Ρώσο διηγηματογράφο και θεατρικό συγγραφέα.
Άντον Τσέχοφ (1860 - 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά "Ξυπνητήρι", "Θεατής", "Μόσχα", "Φως και σκιά", "Θραύσματα" κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων "Τα παραμύθια της Μελπομένης". Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: "Ο γλάρος", "Ο θείος Βάνιας", "Οι τρεις αδελφές", "Ο βυσσινόκηπος", "Στέππα" κ.ά. Πέθανε το 1904.
