Μπορεί η παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίσαμε έως σήμερα να αλλάξει πορεία; Κάτω από ποιες συνθήκες θα γίνει αυτό; Είναι δυνατή μια δίκαιη παγκοσμιοποίηση; Ποιο είναι το περιεχόμενό της; Με ποιον τρόπο μπορούν να εκφραστούν τα συμφέροντα των φτωχών και ανθρώπων σε αυτή την πορεία;
Τα μηνύματα της παρούσας έκθεσης, που είδε το φως της παγκόσμιας δημοσιότητας μόλις πρόσφατα είναι αισιόδοξα. Μια άλλη παγκοσμιοποίηση είναι δυνατή. Τα πλούσια έθνη πρέπει να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στα φτωχότερα. Το διεθνές οικονομικό σύστημα και οι αντίστοιχοι οργανισμοί έχουν ανάγκη επείγουσας μεταρρύθμισης. Η λήψη αποφάσεων σε διεθνές επίπεδο οφείλει να γίνει πιο δημοκρατική, ενώ πρέπει να ενισχυθούν οι πολυμερείς θεσμοί. Νέες μορφές διακυβέρνησης, με ισχυρές συμμετοχικές διαδικασίες, αναδύονται σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Το διεθνές εμπόριο πρέπει να λάβει υπόψη τις αναπτυξιακές ανάγκες των φτωχών χωρών. Δίκτυα κοινωνικής προστασίας είναι αναγκαία για την προστασία των εργαζομένων των αναπτυγμένων χωρών. Η διεθνής βοήθεια πρέπει να αυξηθεί. Μόνο κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις η παγκοσμιοποίηση μπορεί να είναι δίκαιη και να δημιουργεί ευκαιρίες για όλους.
Η πρωτοβουλία για τη σύνταξη της έκθεσης ανήκει στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας και τις δυνάμεις της εργασίας. Το περιεχόμενό της είναι συνθετικό αποτέλεσμα πολυάριθμων συναντήσεων, συνεδρίων, διαλόγων, σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού εκπροσώπων κρατών, διεθνών οργανισμών, συνδικάτων, της κοινωνίας των πολιτών, επιχειρήσεων και ΜΚΟ. Η έκθεση αφορά όλους εκείνους που μελετούν και ενδιαφέρονται για τα ζητήματα της παγκοσμιοποίησης, ακαδημαϊκούς, συνδικαλιστές, πολιτικούς, υπεύθυνους επιχειρηματίες, ενεργούς πολίτες και εκπροσώπους των κοινωνικών κινημάτων.
