Μια συλλογή διστίχων που ξαφνιάζουν με την τρυφερότητα και τη θυμοσοφία τους.
Αχ! να το δείρω θέλω εγώ
με του σπουργίτη το φτερό...
"Στη μακρόχρονη ενασχόλησή μου με το ελληνικό τραγούδι υπήρχαν στιγμές που κάποιος στίχος με ξάφνιαζε: είτε γιατί μια εικόνα αναδυόταν από αυτόν είτε γιατί το νόημά του ήταν κάπως αναπάντεχο. Έτσι από μια μάλλον αδιάφορη μουσικά καντάδα ξεπηδούσε μια εικόνα «ζεν», ένας στίχος σε κάποιο ανύποπτο λαϊκό τραγούδι ξεχείλιζε από μια απέραντη τρυφερότητα, ενώ μια θυμόσοφη μαντινάδα προκαλούσε ένα αυθόρμητο χαμόγελο. Αποφάσισα να κρατώ σημειώσεις για ό,τι μου έκανε εντύπωση, με σκοπό κάποια στιγμή να τα εκδώσω. Η ευαίσθητη εικονογράφηση της Λυδίας Ταξιαρχιώτη με έπεισε ότι ήταν καιρός να βγουν στο φως."
Νίκος Θερμός
