Ο χρόνος και η μνήμη, γεφύρια να κρατήσουμε τη μικρή ζωή μας. Να ταξιδεύουμε στ' "απωλεσμένα", να βρισκόμαστε στο τώρα ν' αποζητούμε το αύριο παλλόμενο σε νέους σκοπούς, σ' οράματα τερπνά αφού περάσαμε την κάμινο.
Κι η σιγουριά του ποιητή τα χνάρια, το σημάδι πως δεν περπατήσαμε πάνω στη γη άβουλοι και μοιραίοι κι η μοίρα στα δικά μας χέρια, με το λόγο προπομπό του ταπεινού μαντατοφόρου στη βεβαιότητα πως:
-ήμασταν νέοι πριν από χιλιάδες χρόνια, νέοι ύστερα από χιλιάδες χρόνια, γιατί ο χρόνος και ο ήλιος έχουν την ίδια ηλικία -την ηλικία μας.
Τη βεβαιότητα πως:
-αυτό το φως δεν είναι καθόλου ανικατοπτρισμός -μα το δικό μας φως φιλτραρισμένο μέσα απ' όλους τους θανάτους. ("¨Οταν έρχεται ο ξένος", Γ. Ρίτσος)
Η Σοφία Μπαρδάνη - Σημαντήρη γεννήθηκε στην Απείρανθο Νάξου. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Υπηρετεί στη Β/θμια Εκπαίδευση καθηγήτρια στην Άρτα, στο 1ο Λύκειο Αγίων Αναργύρων, Δ/ντρια στο 6ο Γυμνάσιο Ν. Λιοσίων και από το 1994 Προϊσταμένη του 4ου Γραφείου Β/θμιας Εκπαίδευσης Γ΄ Δ/νσης Αθήνας.
Μέλος, οργανωτική Γραμματέας, Γεν. Γραμματέας, επί σειρά ετών του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων και Πρόεδρος από το 1994 της Ένωσης Φιλολογίας Δυτικής Αθήνας.
Συνδικαλίστρια με μακρά θητεία. Μέλος, Γεν. Γραμματέας, Πρόεδρος, για πολλά χρόνια του Δ.Σ. της Γ΄ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής.
