O Peter Szondi, ένας από τους μεγαλύτερους μεταπολεμικούς κριτικούς της Γερμανίας, επικέντρωσε κυρίως το ενδιαφέρον του στη μελέτη των θεωρητικών και ποιητικών κειμένων του γερμανικού ρομαντισμού. ΄Eχοντας αφομοιώσει δημιουργικά τη σκέψη του Mπένγιαμιν, του Λούκατς και του Aντόρνο, προχωρεί σε μια ερμηνεία η οποία διερευνά τη σχέση του κριτικού υποκειμένου με τα κείμενα και με τις λοιπές ερμηνευτικές προσεγγίσεις τους προσπαθώντας να φωτίσει τους τρόπους με τους οποίους η λογοτεχνία και η κριτική επιδρούν η μια στην άλλη και προσδιορίζουν τη σχέση ποιητικής και ιστορίας. Iδιαίτερα ευαίσθητος, και εξαιτίας της καταγωγής του, στις συνέπειες του εβραϊκού ολοκαυτώματος, ο Szondi συμπληρώνει ωστόσο τη φράση του Aντόρνο "μετά το ΄Aουσβιτς η ποίηση είναι αδύνατη" με τη φράση "εκτός αν αναδύεται μέσα από το Άουσβιτς". Tα δοκίμια του παρόντος τόμου είναι επιλεγμένα από τη δίτομη συγκεντρωτική έκδοση του έργου του Schriften I και II (Suhrkamp 1978).
