Γύρω από τον Nietzsche και το έργο του σωρεύεται βαθμιαία ανά τον κόσμο ένα μη εποπτεύσιμο πλήθος δημοσιεύσεων, διατριβών, μονογραφιών, βιογραφιών, οι οποίες πάνω απ' όλα δείχνουν πως το νιτσεϊκό corpus ανθίσταται σθεναρά σε μια συνεκτική και ολιστική ερμηνεία. Αν ο πληθωριστικός σχολιασμός του έργου του ερμηνευτεί, όπως έχει ήδη προτείνει ο Foucault, μέσα από την "αναλυτική του λόγου", δηλαδή τη γενεαλογική του προοπτική ως θέλησης για δύναμη, μας δίνεται τότε η δυνατότητα να αντικρίσουμε στη χειρονομία του σχολίου τη συγκαλυμμένη αλλά βίαιη προσπάθεια που καταβάλλεται για να αποτραπεί η τυχαία, "απρόβλεπτη έκβαση του λόγου": η δυνατότητά του να αποτελεί συμβάν ή ακόμη και να προκαλεί νέα συμβάντα που είναι αδύνατον να ενταχθούν σε έναν τελολογικό ορίζοντα και έτσι να ελεχθούν. Τελικά, ο σχολιασμός είναι μια καταναγκαστική επανάληψη του ίδιου, δηλαδή επιστροφή σ' ότι έχει ήδη λεχθεί ρητά ή σιωπηρά στο πρωτότυπο κείμενο, και το οποίο ο σχολιασμός έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει ή να φανερώσει. [...]
Απόσπασμα από το επίμετρο του Διονύση Καββαθά
O Pierre Klossowski γεννήθηκε το 1905 στο Παρίσι και πέθανε στη γενέτειρά του το 2001. Συνεργάστηκε πριν από τον πολεμο με τον φίλο του Georges Bataille στο περίφημο "College de Sociologie" και στο περιοδικό "Acephale". Το 1949 δημοσιεύει την πρώτη του μελέτη "Sade mon prochain" και στη συνέχεια, το 1950, το πρώτο του μυθιστόρημα "La vocation suspendue". Θα ακολουθήσουν το μυθολογικό δοκίμιο "Le bain de Diane" (1956), η τριλογία της Roberte με τον γενικό τίτλο "Les Lois de l' hospitalite" (1965), το μυθιστόρημα "Le Baphomet" (1965), και η συλλογή δοκιμίων "Un si funeste desir" (1963). Εκτός από τις εξαιρετικές του μεταφράσεις (Hamann, Nietzsche, Βιργίλιος), ο Klossowski θα ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποκλειστικά με τη ζωγραφική.
Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τι εκδόσεις Άγρα "Το λουτρό της Άρτεμης" (1992).
