Δον Χουλιάν

Ο Δον Χουλιάν είναι το μυθιστόρημα της πλήρους απομάγευσης, που συντελείται με όρους βαθιά φιλοσοφικούς, αλλά και με άφθονους τόνους παρωδίας και χιούμορ. Πρόκειται για βιβλίο άκρως αιρετικό, επαναστατικό, ασυμβίβαστο, που ξέρει πολύ καλά πώς να υπερβαίνει ανά πάσα στιγμή κάθε όριο. Ο Γκοϊτισόλο μας προσφέρει την ανατομία της γένεσης του μισητού ισπανικού έθνους και οραματίζεται το βίαιο τέλος του, ενώ ταυτόχρονα φτάνει και σε μία απαράμιλλη φιλοσοφική γενίκευση για τον απεχθή και επικίνδυνο χαρακτήρα κάθε έθνους, αλλά και κάθε άλλου μεταφυσικού δόγματος από τα πάμπολλα που κρατούν ακόμη σήμερα τον άνθρωπο δέσμιο σε δικής του έμπνευσης παγιδεύσεις.
"το φωτιστικό του κρεβατιού: το τασάκι το γεμάτο γόπες, το κόκκινο σχολικό τετράδιο με τους τέσσερις πίνακες της προπαίδειας στο οπισθόφυλλό του, το πάκο με τα χαρτάκια για στριφτό απ' αυτά που χρησιμοποιεί και ο Ταρίκ για να στρίψει το χόρτο: τίποτε άλλο;: α ναι, το πολύφωτο στο ταβάνι: τέσσερις βραχίονες, δάκρυα από γυαλί: έχουν μείνει μόνο δύο ξελιγωμένες λάμπες, να θυμηθείς να ρωτήσεις στο μπακάλικο μήπως έχουν άλλες: θα ανοίξεις το βιβλίο του Ποιητή και θα διαβάσεις μερικούς στίχους καθώς θα ξεντύνεσαι: μετά θα τραβήξεις το κορδόνι των περσίδων χωρίς να ρίξεις ούτε μία ματιά προς την εχθρική ακτή, προς τη δηλητηριώδη ουλή που εκτείνεται πέρα ως πέρα στην απέναντι μεριά της θάλασσας: ο ύπνος βαραίνει τα βλέφαρά σου, και κλείνεις τα μάτια: το ξέρεις, το ξέρεις πολύ καλά: αύριο είναι μια διαφορετική μέρα, αύριο η εισβολή θα ξεκινήσει και πάλι από την αρχή".