Τις πιο γεμάτες νύχτες τ' Αυγούστου όλο το λευκό της γόνιμης και θηλυκής γης της Νεμέας μαζεύεται και μεταμορφώνεται σε λευκό κυπαρίσσι. Φυτρώνει απρόσμενα, ήσυχα και σιωπηλά κοντά μας. Απέναντι απ' τα ξεθωριασμένα μας μάτια λικνίζεται και παραστέκει. Ώρες ώρες σεμνά φουσκώνει και απλώνει μυστικά το φως που σιγοκαίει μέσα του. Μωβ και καπνισμένο ερκολάνο και ανάμνηση από κινναβάρι πίσω απ' τις ανταύγειες των αστεριών.
(από το κείμενο του βιβλίου: "Το λευκό κυπαρίσσι")
[...]
