Ο Επίκτητος ο Ιεραπολίτης (από την Ιεράπολη της Φρυγίας, γεννηθείς το έτος 55 μ.α.χ.χ. και θανών γύρω στο 135 μ.α.χ.χ.) υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές μορφές της φιλοσοφικής Σχολής των Στωϊκών, η δευτέρα σε μέγεθος μάλιστα για την τρίτη περίοδο της Σχολής που απεκλήθη «Νέα Στοά» μετά τον χαλκέντερο διδάσκαλο Μουσώνιο Ρούφο (Musonious Rufus). Ο αρκετά ταπεινής καταγωγής Επίκτητος, υιός μίας δούλης, ήταν αρχικώς δούλος του Επαφρόδιτου, ενός απελεύθερου αυτοκρατορικού υπαλλήλου και απηλευθερώθη και ο ίδιος στην Ρώμη μετά τον θάνατο του κυρίου του.
Ο Επίκτητος γεννήθηκε κατά τα 50 μ.Χ. στην Ιεράπολη της Φρυγίας από ασήμαντους γονείς. Τον βρίσκουμε αργότερα δούλο του Επαφρόδιτου, απελεύθερου και ευνοούμενου του Νέρωνα. Στη Ρώμη ακολούθησε τα μαθήματα ενός γνωστού Στωικού δασκάλου και, σαν πήρε την ελευθερία του, άρχισε κι αυτός να διδάσκει. Όλη του τη ζωή εφάρμοσε τίμια τις αρχές που δίδασκε. Έζησε φτωχικά και το σπίτι του, έλεγαν, δεν χρειάστηκε ποτέ κλειδαριά.
