Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να βοηθήσει τον έλληνα μικρό βιομήχανο να χειραγωγήσει τις διαρκώς αναπτυσσόμενες τεχνικές της βιοτεχνικής - βιομηχανικής παραγωγής. Οι τεχνικές αυτές τείνουν να ξεφύγουν από τον έλεγχό του διότι δεν διαθέτει αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως "Τεχνολογία του Management". Οι τεχνικές βιοτεχνικής - βιομηχανικής παραγωγής, τις οποίες ο Συγγραφέας ονομάζει το "Software" του Management - σε αντιδιαστολή με το "Hardware" που είναι ο τύπος της ακολουθούμενης παραγωγικής διαδικασίας - είναι ενδεικτικά οι εξής:
- Σχεδιασμός και έλεγχος της παραγωγής
- Μελέτη χρόνου (χρονομέτρηση) και κινήσεων
- Κοστολόγηση (standard και απολογιστική)
- Παρακολούθηση της κίνησης του Νεκρού Σημείου Λειτουργίας
- Στατιστικός Ποιοτικός Έλεγχος ή εξέταση πτυχών της πολιτικής προσωπικού.
Η ανάπτυξη αυτού του "Software" αρχίζει στο βιβλίο με την παρουσίαση απλών θεμάτων, όπως, για παράδειγμα, η ενδοσυνεννόηση με απλά σημειώματα (Memorandum) και η εφαρμογή και χρήση διαφόρων κωδίκων, και ολοκληρώνεται με την παρουσίαση του ρόλου του εργοδηγού στο εργοστάσιο, την επεξεργασία των διαφόρων τεχνικών που αναφέρονται παραπάνω, και με μια συνοπτική εισαγωγή σε θέματα εξαγορών και συγχωνεύσεων.
Η μελέτη των επιμέρους συστατικών του Βιβλίου θα είναι πλέον αποδοτική εάν συνδυαστεί με πρακτικές εμπειρίες του αναγνώστη στο θέμα που μελετά. Ωστόσο, εάν λείπουν τέτοιες εμπειρίες, το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει αφετηρία και έμπνευση για περαιτέρω στοχασμό.
Ο Δήμος Σ. Πετρόγιαννης είναι απόφοιτος του Northwestern University of Chicago (B.S. στη Βιομηχανική Οργάνωση) και του McGill University, Montreal (M.A. στα Οικονομικά). Δίδαξε Οικονομικά επί μία δεκαετία στο Sir George Williams University, Montreal. Έχει εργαστεί στον τομέα της ανάπτυξης σε πολυεθνικές επιχειρήσεις εκτός Ελλάδας, στη βαριά χημική βιομηχανία, στη βιομηχανία ελαστικών, και στην πετρελαιοβιομηχανία. Στην Ελλάδα έχει ασχοληθεί με οργανωτικές και οικονομοτεχνικές μελέτες, για μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις.
Στο παρόν βιβλίο κάνει μια σοβαρή προσπάθεια σύζευξης της οργανωτικής κυρίως πείρας του με τη μεταφορά εμπειριών από οργανωτικά ανεπτυγμένες επιχειρήσεις, στα ελληνικά δεδομένα μικρομεσαίων (ή ακόμη και μεγάλων) επιχειρήσεων, που υστερούν σε σύγχρονη οργανωτική δομή και λειτουργικότητα - με τις ανάλογες προσαρμογές.
