Λείπει της θάλασσας νερό, λείπει της γης βοτάνι
λείπει κι εσένα ο γιούλης σου στα μακριά στα ξένα
Σε όλες τις συλλογές των δημοτικών τραγουδιών στιχουργούνται τα βότανα. Τα συναντούμε στα κλέφτικα τραγούδια και στα νανουρίσματα, που πολλά είναι αρχαιότατα βυζαντινά, όπως και στα μοιρολόγια, τα ερωτικά τραγούδια και τις παραλογές, μ' άλλα λόγια παντού. Η παρουσία των βοτάνων, δηλαδή των φυτών με φαρμακευτική χρήση, δεν συμβάλλει μόνο στη μουσικότητα και τον νοηματικό πλούτο των δημοτικών τραγουδιών. Λέξεις σύνθετες με πρώτο ή και δεύτερο συνθετικό κάποιο βότανο, όπως νεραντζοφιλημένη και νεραντζομάγουλη, πικραπήγανος, τριανταφυλλοκυπάρισσος και μοσκολίβανο, δεν αποτελούν μόνο καλολογικά στοιχεία. Δείχνουν τη διαχρονικότητα της ονοματοδοσίας των βοτάνων, αφού αποτελούν ένα κωδικοποιημένο αλλά κατανοητό σύστημα επικοινωνίας.
Η Χριστίνα Φλόκα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947. Σπούδασε φαρμακοποιός στο Α.Π.Θ. Είναι παντρεμένη με τον Γιάννη Βογιατζή και μητέρα δύο παιδιών. Έχει γράψει τη "Φαρμακογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη" (εκδ. Νησίδες, 1998), "Εγώ, ο Αμάραντος" (εκδ. Νησίδες, 2003).
