Το παρόν πόνημα αποτελεί προσπάθεια εξετάσεως του βίου και της προσφοράς στην επιστήμη της ιστορίας του Εδουάρδου Γίββωνος (1737-1794). Ο Άγγλος ιστορικός είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με την μελέτη της ιστορίας του μεσαιωνικού Ελληνισμού. Με τις ιδεολογικές θέσεις του και με την γιγαντιαία αναλυτική προσπάθεια που κατέβαλε, και το πολύτομο αποτέλεσμά της, επηρέασε άμεσα την εξέλιξη των βυζαντινών σπουδών κατά την εποχή του, και μέχρι περίπου τις πρώτες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα.
Κατά την μελέτη του βίου και της επιστημονικής προσφοράς του, δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο Άγγλος ιστορικός ήταν γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού και των ιδεών που επήγασαν από την κοσμογονία της εποχής εκείνης. Ο ίδιος είναι παράγωγο του άμεσου πολιτικού και ιδεολογικού του περιβάλλοντος, του οποίου τις θέσεις και τις αρχές αντανακλά.
Και φυσικά, τελειώνοντας, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, πολλές φορές, ο μελετητής της ιστορίας, στην προσπάθεια στηρίξεως του οικοδομήματος που συνθέτει, εκούσια ή ακούσια, επηρεάζεται και καθοδηγείται, εκτός από την προσωπικότητά του, και από την πραγματικότητα και τις ανάγκες της εποχής του, όπως ο ίδιος τις αντιλαμβάνεται.
Ο Διονύσιος Χατζόπουλος έχει σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, νεώτερη ευρωπαϊκή ιστορία στο Πανεπιστήμιο Megill του Μόντρεαλ, και δυτικοευρωπαϊκή μεσαιωνική και βυζαντινή ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Είναι καθηγητής στο τμήμα ιστορίας και κλασσικών σπουδών τού Κολεγίου Dawson, στο Μόντρεαλ, όπου διδάσκει ελληνορωμαϊκή ιστορία και ιστορία του δυτικού πολιτισμού. Ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ δίδαξε επί σειράν ετών βυζαντινή ιστορία και πολιτισμό. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα ασχολούμενα με τα του Ελληνισμού κατά την περίοδο από τον 15ο μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα.
