Για τον ερευνητή και το μελετητή της εποχής, η συμβολή του Αριστείδη Σ. Καλογερόπουλου-Στράτη είναι σημαντική. Προσφέρει πληροφορίες για βασικές στιγμές των εξελίξεων της εξωτερικής πολιτικής μας, καθώς από υπεύθυνη θέση είχε το προνόμιο να παρακολουθήσει από κοντά -και έως κάποιο βαθμό να επηρεάσει- αποφάσεις που, όπως καλά γνωρίζουμε, δεν είναι σχεδόν ποτέ "μονοπρόσωπες" και που δεν καθορίζονται, συνήθως, με αποκλειστικό γνώμονα τη σημασία τους για τη διεθνή θέση της χώρας. Αλλά λαμβάνουν υπόψη τους και άλλες παραμέτρους, επίσης γνωστές σε όλους, αρχικά άσχετες με την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, ωστόσο προσμετρήσιμες στη λογική των κυβερνώντων. Κατά συνέπεια, τα πρόσωπα που εμπλέκονται στη διελκυστίνδα αυτή των
αποφάσεων δεν είναι απαραιτήτως μόνο ο στενός κύκλος της ηγεσίας, με τις σχετικές αρμοδιότητες. Περιλαμβάνονται και στελέχη που έχουν κάτι να πουν για τις γενικότερες επιπτώσεις στην εφαρμογή μιας πολιτικής γραμμής. Γνωρίζοντας καλά τον Αριστείδη, πιστεύω ότι στη διάρκεια της μακράς θητείας του σε καίριες θέσεις της lato sensu διπλωματίας μας θα έπαιξε συχνά έναν τέτοιο ρόλο. Και γι' αυτόν ακόμα το λόγο το βιβλίο του αξίζει να μελετηθεί.
O Αριστείδης Σ. Καλογερόπουλος-Στράτης, κερκυραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε στην Αθήνα.
Τελείωσε το Δημοτικό στο Ελληνοαγγλικό Κολέγιο, το Γυμνάσιο στο Αμερικανικό Κολέγιο Ψυχικού και το Λύκειο στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος (Σχολή Μακρή).
Γιος του διεθνολόγου καθηγητή Σπύρου Καλογερόπουλου-Στράτη, ακολούθησε ανάλογες σπουδές στις πολιτικές και τις νομικές επιστήμες. Διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης, με ειδικότητα στο Διεθνές Δίκαιο, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Νομικές και Διεθνείς Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου έλαβε επίσης Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Διεθνών Σπουδών (Master) από το Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανωτάτων Διεθνών Σπουδών. Είναι επίσης κάτοχος του Διπλώματος Διεθνούς Συγκριτικού Δικαίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το Διεθνές Ινστιτούτο του Στρασβούργου Rene Cassin. Δίδαξε, ως εντεταλμένος ερευνητής και λέκτορας, Διεθνές Δίκαιο και Ευρωπαϊκές Σχέσεις στα Ινστιτούτα Ανωτάτων Διεθνών Σπουδών (ΗΕΙ) και Ευρωπαϊκών Σπουδών (ΗΕΕ) του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Συμμετείχε ως εμπειρογνώμονας ελληνικών διπλωματικών αποστολών σε διεθνείς διασκέψεις, διετέλεσε πρόεδρος της Εφορίας Διεθνών Σχέσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Γενεύης ΜΙΝΕΡΒΑ (1972-1974).
Επί σειρά ετών, στέλεχος της Υπηρεσίας Εξωτερικού Τύπου και Επικοινωνίας του πρώην Υπουργείου Προεδρίας και Τύπου, υπηρέτησε στο εξωτερικό ως διευθυντής των Γραφείων Τύπου της Γενεύης, της Άγκυρας, των Βριξελών και των Παρισίων, φέροντας αντιστοίχως τους τίτλους του ακολούθου, του πρόξενου (Τύπου και Πληροφοριών), του συμβούλου Τύπου και του πρεσβευτή - συμβούλου για την επικοινωνία και τα μορφωτικά θέματα. Διετέλεσε, επίσης, σύμβουλος Τύπου της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπίας στον ΟΗΕ και στους Διεθνείς Οργανισμούς Γενεύης και εκπρόσωπος Τύπου της Γ΄ Ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Βριξέλες).
Από τον Ιανουάριο του 1998 έως το Δεκέμβριο του 2002 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος του τότε δημάρχου Αθηναίων, Δημήτρη Λ. Αβραμόπουλου, υπεύθυνος για τις διεθνείς σχέσεις της πόλης των Αθηνών.
Από το Σεπτέμβριο του 2002 είναι γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Ινστιτούτου για τη Διπλωματία των Πόλεων, με έδρα τη Ρώμη, εκτελεστικός γραμματέας της Παγκόσμιας Ένωσης των Ολυμπιακών Πόλεων, με έδρα τη Λοζάνη, και πρόεδρος του Κέντρου Διεθνών Μελετών και Πολιτικής Επιστήμης «Σ. Κ.-Σ.».
Από το Μάρτιο του 2004 διετέλεσε πρόεδρος του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΤΕΚ) μέχρι το Νοέμβριο 2004, οπότε και ανέλαβε πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) μέχρι το Φεβρουάριο του 2006, καθώς και γενικός γραμματέας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μέχρι τον Οκτώβριο του 2009.
Έχει δημοσιεύσει βιβλία, μελέτες και άρθρα που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, στον Καναδά, στη Γαλλία, στην Ελβετία και στην Ολλανδία.
Έχει τιμηθεί με το γαλλικό παράσημο του Μέγα Αξιωματούχου του Εθνικού Τάγματος της Αξίας (Grand Maitre de l' Ordre National du Merite), με το βελγικό παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Στέμματος (Commandeur de l’ Ordre de la Couronne), καθώς και με την ανώτερη διάκριση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
