Όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα ισχυρίζονται ότι βασική τους προτεραιότητα είναι η επίλυση του κυπριακού -του "εθνικού προβλήματος", όπως συνήθως αποκαλείται. Θα περίμενε λοιπόν κανείς πως οι πολιτικές συμμαχίες θα βασίζονταν πρωτίστως σε συγκλίσεις επί συγκεκριμένων επιλογών στους χειρισμούς του κυπριακού ζητήματος. Η προσεκτική όμως παρατήρηση των τεκταινομένων στην ελληνοκυπριακή πολιτική σκηνή αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο είναι το αντικείμενο πραγμάτευσης του παρόντος τόμου. Ο συγγραφέας μας εισάγει σε μια λεπτομερή περιήγηση της ελληνοκυπριακής κοινωνίας και πολιτικής, προσπαθώντας να την κατανοήσει με τα εννοιολογικά εργαλεία του κοινωνιολόγου. Βασική του θέση είναι ότι η εθνικιστική ρητορεία της ελληνοκυπριακής ζωής υποκρύπτει μια πολύ πιο ρευστή, ασαφή και αντιφατική καθημερινότητα, που έχει να κάνει με τα προβλήματα κρυστάλλωσης της ελληνοκυπριακής ταυτότητας. Η ρητορεία όμως επισκιάζει αυτήν την πραγματικότητα κι εντέλει αποδεικνύεται ο κοινός τόπος επί του οποίου οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου κατορθώνουν να συντηρούν παραδοσιακές μορφές σχέσης και συναλλαγής με την κοινωνία, στο πλαίσιο ενός ιδιόμορφου ελληνοκυπριακού, "πελατειακού κορπορατισμού".
Ο Καίσαρ Β. Μαυράτσας γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1963. Σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, απ' όπου απέκτησε διδακτορικό τίτλο στην Κοινωνιολογία (1993) υπό την επίβλεψη του καθηγητή Πίτερ Μπέργκερ. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κύπρου από το 1994 και σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και δύο βιβλία για τον ελληνοκυπριακό εθνικισμό (1998) και την ελληνοκυπριακή πολιτική κουλτούρα (2003).
