Το ίδρυμα ιδρύθηκε το 1947 από τον τότε Διάδοχο Παύλο, όπως δε αναφέρετο στην ιδρυτική του πράξη, με σκοπό την: "...δια καταλλήλων μέσων εξύψωση του ηθικού, μορφωτικού, κοινωνικού και βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού. Η επιδίωξη τούτων θα γίνεται βαθμιαίως, παρά δε τούτο ουδεμία απολύτως ανάμειξις εις την πολιτική ζωήν ή κίνησιν της χώρας επιτρέπεται".
Ο Διάδοχος Παύλος κατέθεσε κατά την ίδρυση του Ιδρύματος το ποσόν των 20.000.000 δρχ. που προήρχοντο από δωρεές που του δόθηκαν προσωπικά, εκ μέρους διαφόρων ομογενών και φιλελλήνων της Αλλοδαπής για να τα διαθέσει κατά την κρίσιν του υπέρ κοινωφελών σκοπών.
Η οικονομική κατάσταση της χώρας την εποχή αυτή ήταν άθλια, λόγω του Πολέμου, της
Κατοχής και του Εμφυλίου που ήδη είχε αρχίσει. Οι βασικές υποδομές της χώρας είχαν πληγεί βαρύτατα, ενώ κύματα ανθρώπων λόγω των γεγονότων είχαν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Ειδικότερα, η κατώτατη τεχνική παιδεία (τεχνίτες) ήταν ανύπαρκτη. Τεχνίτες και Γεωργοί κάθε κατηγορίας που ήταν απαραίτητοι για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Η αρχική λοιπόν προσπάθεια εστιάσθηκε στην δημιουργία Πρακτικών Τεχνικών Σχολών, μονοετούς φοιτήσεως, με 26 ειδικότητες, αλλά και Οικοκυρικών Σχολών. Οι σχολές απευθύνονταν σε νέους και νέες, 16-19 ετών, που ήταν κυρίως άποροι και ορφανοί. Παράλληλα λειτούργησαν, Ναυτικό Σχολείο, και Σχολή Αλιείας. Στα σχολεία αυτά φοίτησαν περίπου 50.000 νέοι και νέες.
Το Ίδρυμα ίδρυσε Νυκτερινά Δημοτικά Σχολεία, για εργαζόμενους νέους. Σταδιακά ασχολήθηκε με πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων, όπως, Κοινωφελή έργα, (Πηγάδι του Χωριού, Κινηματογραφικό Πρόγραμμα, Δασική Οδοποιία, κ.λπ.), Κοινωνική Προσφορά (Σταθμοί Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών, Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο, Συμβουλευτικό Ψυχιατρικό Τμήμα Ενηλίκων, κ.λ.π), Τουριστικό Τομέα (Ξενοδοχείο του Χωριού, Ξεναγήσεις, Χιονοδρομικός Αναβατήρας Σελίου, κ.λπ.), Μορφωτικό Τομέα (Εθνική Εστία Διδασκάλων, Εθνικό Εκπαιδευτήριο Αναβρύτων, Εκδρομές "Γνωρίσατε την Ελλάδα", κλπ), Απόδημο Ελληνισμό, Προσπάθειες Πνευματικού Περιεχομένου (Η Συνάντηση των Αθηνών, Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός, κ.λπ), Καλλιτεχνική - Πνευματική Δραστηριότητα (Καλλιτεχνικές Εκθέσεις, Ραδιοφωνικές Ομιλίες κ.λπ.), Συνδρομή σε Έκτακτες Κοινωνικές Ανάγκες (Σεισμοί Ιονίων Νήσων, Θεσσαλίας, Θήρας, Καστελλορίζου, κ.λπ).
Ακολούθως, ασχολήθηκε (και ασχολείται) με την Οικοτροφιακή Κάλυψη, Φοιτητών και Μαθητών, με την λειτουργία των Φοιτητικών, Μαθητικών Εστιών και Μαθητικών Κέντρων. Επίσης υλοποίησε διάφορα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης και άλλες παρεμφερείς δραστηριότητες.
Ο Σπύρος Διονυσιόδης γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Είναι πτυχιούχος της Ανώτατης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά, με ειδίκευση στα Ναυτιλιακά. 'Εχει παρακολουθήσει διάφορα Σεμινάρια σε θέματα Μάνατζμεντ, Οργάνωσης και λειτουργίας της Διοίκησης, Παρακίνησης Ανθρώπινου Δυναμικού, Κοστολόγησης και Ελέγχου Διαχείρισης και Δημιουργικής. Εργάζεται στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, όπου υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις, μεταξύ των οποίων και σε εκείνη του Διευθυντή της Διεύθυνσης Μελετών -Προγραμματισμού.
Η κοινωνική του προσφορά εστιάζεται στη συνεχή και μακρόχρονη υπηρεσία του στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, όπου από το 1970 ασχολήθηκε ειδικά και με τα θέματα 'Εκτακτων Περιστατικών. 'Εχει παρακολουθήσει ειδικές εκπαιδεύσεις και σεμινάρια σχετικά με Πυρόσβεση, Παροχή επειγουσών πρώτων βοηθειών και διάσωση. Είναι πτυχιούχος της Πανελλήνιας Ειδικής Σχολής των Ομάδων άμεσης βοήθειας του Σ.Ε.Π., των οποίων είναι και ο ιδρυτής. Για την εν γένει κοινωνική του προσφορά έχει τιμηθεί με τρία μετάλλια από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων.
Του έχει απονεμηθεί το Β' βραβείο από το Υπουργείο Προεδρίας της Κυβέρνησης, σε πανελλήνιο διαγωνισμό, τόσο για το σύγγραμμα "Εγχειρίδιο αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών και καταστροφών", όσο και για παράλληλη μελέτη που αφορά στην αναδιοργάνωση του υφιστάμενου συστήματος αντιμετώπισης των έκτακτων και καταστροφικών περιστατικών, από πλευράς πολιτείας.
