Στη χαραμάδα του ύπνου σου θα ’ρθω
με το ρολόι μιας άχρονης μέρας
κέρινη θα κρατώ απολαμπή
εσπέριος όταν φύγω.
Στο τηλεσκόπιο της αιωνιότητας
το δέλτα της αρμονίας σου θωρώ
πως έχεις σύννεφα απλωμένα
στους κλώνους των κυπαρισσιών.
Στον αναστραμμένο κόσμο των δέντρων
στο καταφύγιο της σιωπής
που οι τερμίτες σιγοσκάβουν
τα χρόνια σου θα ξεφυλλίσω.
Μπρούτζινους φύλακες θ’ ανταμώσω
σαν θα διαβαίνω στους επίχρυσους δρόμους
τη λευκοφορεσιά του ανέμου ντύσου εσύ
και γω τα παιδικά μου αποφόρια ρούχα.
Τις προγονικές μας ανάσες γροικώ
και το ψιθυριστό σου ανάβρυσμα
με του ραβδοσκόπου τον λύχνο
στων ξετοπισμένων την κατηφοριά.
Του παρελθόντος τα ίχνη
ανάστροφα τώρα μετρώ
μες στο σκοτάδι της νυχτιάς
το χορευτικό σου φόρεμα ήθελα να φοράς.
Ο Τάκης Κούρβας γεννήθηκε στα Φοναΐτικα Ηλείας. Κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια. Σε ηλικία δεκατριών ετών, μαζί με την οικογένειά του, μετακόμισε στην Αθήνα.
Έκανε σπουδές στη Διπλάρειο Σχολή και πήρε το πτυχίο του Μηχανοτεχνίτη. Αργότερα, πήρε και το πτυχίο του Εργ. Μηχανολόγου Οχημάτων, ενώ αρκετά αργότερα, φοίτησε στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, με σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό.
Εξάσκησε το επάγγελμα του Τεχνικού Οχημάτων. Δίδαξε ως αναπληρωτής καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για περισσότερο από δέκα χρόνια, στη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων.
Η αγάπη του για τη γενέτειρά του, τον ώθησε να μελετήσει, όσο μπορούσε και με τον δικό του τρόπο, την ιστορία του τόπου του. Μετά από πολλά χρόνια, καταθέτει το έργο αυτό, με ανάμικτα συναισθήματα, προκειμένου να το μοιραστεί με όσους αγαπούν τον τόπο τους, έχουν τις ίδιες ανησυχίες και δείχνουν σεβασμό στην ξεχωριστή προσωπικότητα και τα πιστεύω του καθενός μας.
